“Only by not forgetting the past can we be the master of the future.”
As quoted "Literary witness to century of turmoil" in China Daily (24 November 2003)
Ba Jin , właśc. Li Yaotang – pisarz chiński, działacz polityczny.
Pochodził z Chengdu . Studiował w Szkole Języków Obcych w Chengdu, następnie kształcił się we Francji . W czasie pobytu we Francji napisał pierwsze utwory, w tym opowiadanie Miewang; po raz pierwszy posłużył się również pseudonimem Ba Jin, przyjętym na cześć teoretyków anarchizmu Bakunina i Kropotkina. Użycie pseudonimu było także symbolicznym uniezależnieniem się od wpływu rodziny, szczególnie dziadka kierującego twardą ręką jego wczesnym wychowaniem.
Po powrocie do Chin osiadł w Szanghaju , gdzie zajął się twórczością literacką oraz pracą dziennikarską. Opublikował w tym okresie m.in. trylogię Gdy bogowie odchodzą , Wartki nurt i Miłość ; The Family ; opowiadania Autumn in Spring i A Dream of the Sea; zbiór opowiadań Mengya; powieści Fuchou i Shen, Gui, Ren. Był jednocześnie redaktorem naczelnym wydawnictw „Życie Kulturalne” i „Pingming” w Szanghaju.
W okresie wojny z Japonią pisał utwory propagandowe nawołujące do walki z Japończykami . Dokończył także cykl powieściowy zapoczątkowany utworem Gdy bogowie odchodzą – wydał Wiosnę i Jesień . W 1950 był delegatem na Kongres Pokoju w Warszawie i poświęcił temu wydarzeniu utwór Dziennik Polski . W tym okresie wydał także A Garden of Repose , Ward No 4 , Cold Nights .
Po powstaniu ChRL zajmował szereg funkcji społecznych, był przewodniczącym Chińskiego Stowarzyszenia Pisarzy oraz wiceprzewodniczącym Stowarzyszenia Kół Artystycznych i Literackich Chin. W latach 1949–1978 był deputowanym do Ogólnochińskiego Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych , zasiadając w latach 1977–1978 w Stałym Komitecie Zgromadzenia. Kierował redakcjami kilku periodyków literackich. W okresie rewolucji kulturalnej był prześladowany jako kontrrewolucjonista; zrehabilitowano go w 1977. Po rehabilitacji opublikował m.in. Zaxiang Lu.
Od początku lat 90. Ba Jin cierpiał na chorobę Parkinsona. Nie występował publicznie , pozostawał jednak formalnie członkiem władz państwowych do końca życia jako wiceprzewodniczący Komitetu Krajowego Ludowo-Politycznej Konferencji Konsultatywnej Chin. Po raz pierwszy został powołany na to stanowisko w 1983, ponownie w 1988, 1993, 1998 i 2003. W listopadzie 2004 ukończył 100 lat.
Teoretycy literatury dopatrują się w jego twórczości wpływu powieściopisarstwa XIX-wiecznej Europy, m.in. Zoli, Turgieniewa i Czechowa.
Na język polski została przetłumaczona tylko jedna jego książka – Gdy bogowie odchodzą .
Został odznaczony m.in. Legią Honorową i Orderem Przyjaźni Narodów.
“Only by not forgetting the past can we be the master of the future.”
As quoted "Literary witness to century of turmoil" in China Daily (24 November 2003)
A Battle For Life (July 1958)
As quoted in "Literary witness to century of turmoil" in China Daily (24 November 2003) http://www.chinadaily.com.cn/en/doc/2003-11/24/content_284041.htm
With such downhearted feelings he entered the ward to see his patients.
A Battle For Life (July 1958)
As quoted in "Literary witness to century of turmoil" in China Daily (24 November 2003)
“Today I read your autobiography in two volumes, Living My Life.”
These two books full of life, shocked me greatly. Your roaring of forty years like spring thunder, knocked at the door of my living grave throughout the whole book. At this time, silence lost its effect, the fire of my life was lit, I want to come to life and go through great anguish, immeasurable joy, dark despair and enthusiastic hope, throughout the peak and the abyss of life. I will calmly go on living with an attitude you taught me until I spend my whole life.
Dedication to Emma Goldman