Anna Dymna cytaty (29 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

Anna Dymna: 29 Cytatów 1 Polubienie

Anna Dymna słynne cytaty

„Trzeba się widywać z ludźmi. Inaczej człowiek nagle zobaczy, że siedzi przy komputerze z komórką, a wokół pustynia. Trzeba nauczyć ludzi, żeby słuchali drugiego. Bo nie słuchamy! Taki styl. Ja nienawidzę chodzić na przyjęcia. Stoję, a ktoś podchodzi i mówi: „O! Witam, Aneczko, co słychać?”. Otwieram usta, bo chcę odpowiedzieć, a ten, co pytał, już plecami odwrócony, pyta kogoś innego. Kiedyś było inaczej…”

Anna Dymna

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 25 listopada 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/patrzecs.htm

„Niezależnie od czasów potrzebujemy przyjaciela, kogoś, kto nam na pewne sprawy zwróci uwagę, a inne wytłumaczy. Poeci potrafią tak pięknie zadawać pytania, tak umiejętnie oswajają różne problemy. Człowiek nie czuje się samotny, a poza tym jak się słucha poezji, to trzeba się na chwilę zatrzymać. Choćby przez ten moment inaczej się oddycha. Myśli się o sprawach istotnych: o życiu, o osobach bliskich, ale też tych mniej znanych, które są tuż obok, a może tylko minęły się z nami. W poezji jest to wszystko. Jest też to, co nas boli, czego się boimy. Odnajdując to, człowiek nie czuje się samotny ze swoimi lękami i bólem, który gdzieś tam w sobie nosi.”

Anna Dymna

„Żyłam zafascynowana Wieśkiem [Dymnym]. Robiliśmy wszystko razem. Razem stawialiśmy ściany, zbijaliśmy meble, szyliśmy moje stroje, cieszyliśmy się drobiazgami. Jak w transie – nie spaliśmy całymi nocami, ja czytałam mu na głos książki, on uczył mnie rysować. Kochaliśmy się i nic więcej nie miało znaczenia.”

Anna Dymna

Źródło: Aleksandra Szarłat, Pokochać potwora, „Sztandar Młodych” nr 187, 24–26 września 1993

„Nie można pomagać komuś po coś. Pomaga się z potrzeby serca i tak naprawdę zawsze robi się to dla siebie. Jeden dojrzewa do tej myśli wcześniej, drugi później, trzeci pewnie zbyt późno. Oczywiście wolałabym pracować z osobami niepełnosprawnymi bez rozgłosu. Tyle że na tę działalność trzeba zdobywać pieniądze i mnie, jako osobie publicznej, przychodzi to łatwiej (…) Pomoc innym jest oczywiście moją formą spłacania długu. Również wobec kolegów z teatru, którzy, kiedy znalazłam się w dramatycznej sytuacji, bardzo mi pomogli. Bez nich na pewno bym sobie w życiu nie poradziła.”

Anna Dymna

Źródło: „Rzeczpospolita”, 19 grudnia 2003

„Nie lubię i wywołuje we mnie sprzeciw wszelka łopatologia, nudne oczywistości, bezsensowne wulgaryzmy. Poza tym, odpycha mnie głupie epatowanie brutalnością i mania „straszenia widza”. Często słyszę ze sceny, że oto tak naprawdę nie ma miłości, a życie i człowiek jest zdegenerowany, ohydny i nic nie wart. Widzowie oczekują od teatru nie tylko negatywnego obrazu współczesności. Zagoniony człowiek, zmęczony rzeczywistością, skołowany codziennymi problemami szuka przecież w teatrze także jakiejś nadziei, chwili spokoju, poezji, odpowiedzi na trudne pytania… a ja często wychodzę z teatru przestraszona, zmęczona i jeszcze bardziej skołowana. I myślę sobie wtedy, że teatr na własne życzenie odsuwa się od ludzi poprzez owo „straszenie”.”

Anna Dymna

Źródło: „Ad Spectatores”, 7 marca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wtim.htm

„Z młodości – jak myślę – skorzystałam w sposób mądry i wystarczający.”

Anna Dymna

Źródło: Małysza nie przeskoczę – rozmowa z Michałem Duszkiewiczem, „Życie” nr 222, 22–23 września 2001

Anna Dymna Cytaty o czytaniu

„Scena jest moim miejscem na ziemi. Przez aktorstwo właśnie to przemijanie ma też publiczny wymiar. Nie zagram już Ofelii, ale wierzę, że czeka mnie jeszcze wiele ciekawych ról.”

Anna Dymna

Źródło: Magda Wrzos-Lubaś, Wciąż szalona 22-latka', „Polska Gazeta Krakowska”, 23 lipca 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/30494

„W mieście, w którym strasznie szybko się żyje, które stawia tyle wymagań i tak bardzo człowieka eksploatuje, chwila refleksji, głębszego oddechu, haustu świeżego powietrza, tym bardziej jest potrzebna.”

Anna Dymna

Źródło: Chwile innego oddechu, „Rzeczpospolita”, 24 stycznia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26720

„Ja sobie odpoczywam w teatrze. Ten zawód jest co prawda bardzo emocjonalny, ale scena to mój oswojony świat, panuję nad nim. Ale jeśli jestem bardzo zmęczona, czytam wiersze. I naprawdę mi to pomaga. Wchodzę w inny świat, zaczynam się nad czymś zastanawiać. I przestają mnie drażnić małe rzeczy, przestaję się z ich powodu wściekać. Szkoda mi na to czasu.”

Anna Dymna

Źródło: Chwile innego oddechu, „Rzeczpospolita”, 24 stycznia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26720

„Ani się nie chwalę, ani nie ukrywam. Wiek nie jest dla mnie żadnym problemem. Każdy czas może być dobry – mija i to jest najpiękniejsze, bo doświadczam wciąż czegoś nowego.”

Anna Dymna

Źródło: Magda Wrzos-Lubaś, Wciąż szalona 22-latka, „Polska Gazeta Krakowska”, 23 lipca 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/30494

„Jestem tytanem pracy. Kiedy się działa, mniej boli.”

Anna Dymna

Źródło: Magda Wrzos-Lubaś, Wciąż szalona 22-latka', „Polska Gazeta Krakowska”, 23 lipca 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/30494

„Ludzie potrzebują mądrych i pięknie podawanych słów niezależnie od miejsca zamieszkania.”

Anna Dymna

Źródło: Chwile innego oddechu, „Rzeczpospolita”, 24 stycznia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26720

Anna Dymna Cytaty o czasie

„Czas tyle mi zabrał, co dał.”

Anna Dymna

„Zachwycamy się pozornym pięknem. Ta obsesja doprowadza tylko do tego, że dziewczyny mają bulimię i nerwicę. „Masz być piękna, szczupła, smukła!” – one są tym zaszczute. Ja teraz znam najpiękniejszych ludzi na świecie, bo prawdziwe piękno jest gdzie indziej. Ten jest piękny, w którym się pali, który ma pasję, miłość. Ile taki sparaliżowany chłopak wie o życiu! Bo inaczej patrzy. Siedzi przykuty do wózka i dopiero widzi, jakie niezwykłe jest życie. A my tego nie wiemy, bo najczęściej zajmujemy się głupotami. Oczywiście czasem po nocach płaczę, boję się, Boże, co ja sobie wzięłam na głowę! Przecież jestem tylko kimś zwyczajnym…”

Anna Dymna

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 25 listopada 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/patrzecs.htm

„Praca w teatrze jest dla mnie ważniejsza, daje mi bezpieczeństwo. Jeśli się pracuje w dobrym teatrze, można się ciągle uczyć, a w filmie już nie ma na to czasu. Poza tym teatr mi daje spokój, rytmizuje moje szalone życie; dzięki niemu nie zwariowałam.”

Anna Dymna

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Trójmiasto, 8 maja 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mams.htm

„Teatr jest takim prawdziwym mężem, który być może czasem nieco mnie zaniedbuje, bo pewnie znalazł sobie jakąś dziewczynę na boku. Ale ja poczekam, on i tak zwykle wraca, choćby dlatego, by spróbować moich pierogów, które są najlepsze na świecie.”

Anna Dymna

Źródło: „Rzeczpospolita”, 20 grudnia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/aktorkaza.htm

„To nie jest proste. Gdy wracam z rozmów z ludźmi, którzy mają Huntingtona, to widzę, jak oni umierają z pełną świadomością. A ja z nimi rozmawiam. I czasem nawet sama nie wytrzymuję. No bo jak człowiek wie o tym, że powolutku będzie tracił mózg, nie będzie mógł się ruszać i prawdopodobnie wkrótce odejdzie, tymczasem przy mnie jest wesoły i uśmiechnięty, to sama zastanawiam się: „Boże, ale o czym ja będę z tobą rozmawiać?”. A on na to: jakże o czym? O pięknych momentach życia – o tym, że mogę jeszcze ruszać dłonią i trzymać aparat.”

Anna Dymna

pytana, jak radzi sobie z przenikaniem się światów studentów, z którymi pracuje i niepełnosprawnych.

Anna Dymna cytaty

„Jednak wszystkie moje stare i nowe role coś łączy. Jakaś szlachetność postaci. (…) Właściwie zawsze kreuję role prawych, czystych ludzi, których staram się wybronić, wyłuskać prawdę spod pozorów.”

Anna Dymna

Źródło: Różne smaki życia – rozmowa Józefa Barana, „Gazeta Krakowska” nr 214, 16 września 1994

O ludziach

„Gdyby człowiek miał się bać, nie wychodziłby nigdy z domu, bo mógłby mu przecież spaść na głowę meteor (…).”

Anna Dymna

Źródło: „Trybuna”, 26 lutego 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nienawidzen.htm

O domu

„W teatrze kocham poezję, tajemnicę stwarzania niepowtarzalnych światów, możliwość kumulowania znaczeń i energii, która pomoże mi się odnaleźć w życiu, zrozumieć lepiej człowieka, czyli także siebie.”

Anna Dymna

Źródło: „Ad Spectatores”, 7 marca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wtim.htm

O tajemnicy , O świecie , Kochać się

„(…) do drugiego człowieka trzeba się zbliżać nieprofesjonalnie, bo nadmierny profesjonalizm może zabić człowieczeństwo.”

Anna Dymna

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Trójmiasto, 8 maja 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mams.htm

„Każdy człowiek jest dobry. Nawet jak coś zrobi bardzo złego, to na pewno dlatego, że był nieszczęśliwy.”

Anna Dymna

Źródło: „Readers Digest” nr 8/2009, s.159.

„Byłam na polach, tam jest Przystanek Jezus, więc szli księża i ludzie coś śpiewali, tu był Krishna, coś tańczyli, coś tam rozdawali. (…) Strasznie śmieszne rozmowy przeprowadzałam, tak jakbym z moim dzieckiem rozmawiała. Jeden taki: „Jezu, ja chyba panią znam”. „Co ty, człowieku, ja już dawno nie żyję”, „Naprawdę?!””

Anna Dymna

Ale to było sympatyczne.
Źródło: Jerzy Owsiak, Jan Skaradziński, Przystanek Woodstock. Historia najpiękniejszego festiwalu świata, Warszawa 2010

O dzieciach , O ludziach , O historii , O śpiewie

„Demokracja doprowadziła do tego, że za szybko wypowiadamy różne słowa, często złe.”

Anna Dymna

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 25 listopada 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/patrzecs.htm

O demokracji

„Konrad Swinarski (…) nauczył mnie, że chcąc uprawiać zawód aktora, należy przede wszystkim kochać teatr. Miłość, pasja i wiara w to, że to, co się robi jest ważne i wspaniałe, czyli absolutne oddanie – są niezbędne do tworzenia spektaklu. Nie wyobrażam sobie, żeby mogło być inaczej.”

Anna Dymna

Źródło: „Ad Spectatores”, 7 marca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wtim.htm

O miłości , O wierze , O pasji , Kochać się

„On był niezwykły. Szczery do bólu, jak ogień i woda równocześnie. Któregoś dnia, gdy zaczęłam opowiadać mu, jak to kiedyś będę bogata, więc nie będę gotować obiadów i męczyć jak moja mama – szliśmy akurat ulicą Karmelicką – on wysłuchał mnie i potwornie się oburzył. Zaczął krzyczeć: „Co?! Ty będziesz gwiazdą? A w czym ty jesteś lepsza od babci klozetowej, która kocha swój zawód? Masz robić wszystko sama!”. I myśmy rzeczywiście robili wszystko sami. Dymny mówił: „Masz umieć murować ściany, przetykać sracz, szyć, bo tyle człowiek jest wart, co sam zrobi”.”

Anna Dymna

o Wiesławie Dymnym.

O wodzie , O gotowaniu , Kochać się

„Jestem nieśmiała, zawsze wolałam siedzieć w kącie.”

Anna Dymna

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 25 listopada 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/patrzecs.htm

„Gdy się recytuje wiersze, zdarza się, że forma zabija treść. Poeci swoje wiersze czytają prosto, konkretnie i poezja czytana w ten sposób brzmi najlepiej. Wisława Szymborska powiedziała mi, że trzeba czytać tak, jakby się głośno myślało. Wtedy słowo nie traci swojej mocy i sensu. Ale są aktorzy, szczególnie aktorki, które same są czystą poezją. Czytają wiersze niezwykle pięknie, delikatnie.”

Anna Dymna

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Kraków, 22 września 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/poecis.htm

O myślach , O czytaniu , O myśleniu , Sens

„Telewizja powinna podciągać kulturę narodu w górę, a ona spycha ją w jakieś okropne doły. Dlaczego mamy się temu wszyscy poddawać?!”

Anna Dymna

Źródło: „Dziennik Polski”, 21 stycznia 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/adymna1.htm

O górach

Podobni autorzy

Alan Rickman 12

aktor brytyjski

Julian Tuwim 141

polski poeta

Groucho Marx 13

amerykański aktor komediowy

Brigitte Bardot 25

francuska aktorka

Zsa Zsa Gabor 13

aktorka amerykańska pochodzenia węgierskiego

Audrey Hepburn 24

aktorka amerykańska pochodzenia holenderskiego

Dolly Parton 1

piosenkarka i aktorka amerykańska

Sophia Loren 13

włoska aktorka filmowa

Sylvester Stallone 9

aktor amerykański

Marilyn Monroe 68

aktorka amerykańska

Podobni autorzy

Alan Rickman 12

aktor brytyjski

Julian Tuwim 141

polski poeta

Groucho Marx 13

amerykański aktor komediowy

Brigitte Bardot 25

francuska aktorka

Zsa Zsa Gabor 13

aktorka amerykańska pochodzenia węgierskiego