Álvaro Cunhal cytaty

Álvaro Barreirinhas Cunhal – portugalski działacz komunistyczny.

W 1934 został sekretarzem studenckiej organizacji młodych komunistów portugalskich, która była jawnie wroga wobec reżimu dyktatorskiego premiera Antonio de Oliveiry Salazara. Dwukrotnie go aresztowano: po raz pierwszy w 1940, po raz drugi w 1949. Otrzymał wyrok 30 lat więzienia, jednak w 1960 udało mu się zbiec i znaleźć schronienie w Moskwie, po czym osiadł w Paryżu. W latach 1961–1992 pełnił funkcję sekretarza generalnego Portugalskiej Partii Komunistycznej . W latach 1962–1974 przebywał na emigracji. W 1974 powrócił po rewolucji goździków i został członkiem rządu tymczasowego. W latach 1974–1975 minister bez teki. Wystąpił z rządu po krótkim czasie, by objąć przywództwo ultralewicowych ugrupowań. W 1992 zrezygnował z działalności politycznej i poświęcił się pisaniu esejów oraz artykułów pod pseudonimem Manuela Tiago. Wikipedia

✵ 10. Listopad 1913 – 13. Czerwiec 2005

„Zgadzam się z panią. Nawet po nacjonalizacji nasza gospodarka to katastrofa. Ale na gorzką rzeczywistość reaguję jak przystało na prawdziwego rewolucjonistę i mam odwagę sprzeciwić się strajkom, nadmiernym żądaniom, powtarzać, że nie należy oddawać się demagogii, zawodom, kto więcej obieca. Również dziś rano przeprowadziłem dyskusję z przedstawicielami personelu hotelowego Zapytałem ich: "Myślicie, że dalsze żądania podwyżek rozwiążą wasze problemy? Może rozwiążą je w danej chwili. A jutro? Jutro nie będziecie już mieli turystów, już w tym roku nie przyjeżdżają i skończy się na tym, że hotele zostaną zamknięte. Trzeba mniej żądać, a więcej pracować, więcej produkować."”

Álvaro Cunhal

w wywiadzie udzielonym Orianie Fallaci w czerwcu 1975 w Lizbonie
Źródło: Oriana Fallaci, Wywiad z historią, wyd. Sfery, Warszawa 2012, ISBN 978-83-7799-039-1, tłum. Agnieszka Czepnik, Anna Osmólska-Mętrak, Joanna Ugniewska, s. 588.

O historii , O myślach , O rzeczywostości , O myśleniu