Alfred de Musset: Cytaty o kochaniu się

„Trzeba kochać uparcie, kiedy się już przestało kochać.”

„Nazywasz uczciwą kobietę, która cię kochała wiernie przez dwa lata; posiadasz widocznie jakiś osobny kalendarz dla ocenienia, ile czasu potrzeba, aby pocałunki mężczyzny obeschły na wargach kobiety.”

„Kto kocha, często doznaje zawodu, często cierpi i jest nieszczęśliwy; ale kocha; i kiedy znajdzie się na krawędzi grobu, obraca się, aby spojrzeć wstecz i powiada: Często cierpiałem, myliłem się niekiedy, ale kochałem. To ja żyłem, a nie sztuczna istota wylęgła z mej pychy i nudy.”

„Piękno tak samo nie jest nam dostępne, jak nieskończoność. Nie należy jego nigdzie szukać; nie domagać się piękna ani w miłości, ani w szczęściu, ani w cnocie; należy natomiast je kochać, aby być cnotliwym, pięknym i szczęśliwym w tej mierze, w jakiej to dla człowieka możliwe.”

„Kobieta, która kocha trochę, i która się opiera – nie dość kocha, ta która kocha dosyć, a opiera się – nie czuje się dość kochaną.”

„Kobieta poskromiona kocha głębiej niż kobieta zjednana wcześniej westchnieniami.”

„Kobieta wybaczy ci wszystko oprócz jednego: tego, że jej nie kochasz.”