“The rule of my life is to make business a pleasure and pleasure my business.”
Letter to Pichon, reported in Marshall Brown, Wit and Humor of Bench and Bar (1899), p. 67.
Aaron Burr – amerykański polityk, trzeci wiceprezydent Stanów Zjednoczonych. Jego ojciec, także Aaron, był współzałożycielem Uniwersytetu w Princeton. Dziadek ze strony matki Jonathan Edwards był teologiem protestanckim.
Studiował teologię, jednak nie ukończył nauki i podjął studia prawnicze. Brał udział w wojnie o niepodległość, następnie praktykował jako prawnik w Nowym Jorku. Był współzałożycielem Partii Demokratyczno-Republikańskiej i bliskim współpracownikiem gubernatora stanu Nowy Jork George’a Clintona . Jako jeden z czołowych polityków stanu Nowy Jork został powołany na prokuratora generalnego stanu , a w latach 1791–1797 zasiadał w Senacie. Po porażce w staraniach o reelekcję do Senatu został członkiem zgromadzenia stanowego Nowego Jorku.
Kandydował na urząd prezydenta Stanów Zjednoczonych w wyborach w 1800 roku. Był bliski pokonania Thomasa Jeffersona, przegrał dopiero po serii dodatkowych głosowań w Izbie Reprezentantów. Objął tym samym stanowisko wiceprezydenta i zyskał uznanie jako obiektywny przewodniczący Senatu , czym wyznaczył praktykę dla następców. Podczas kadencji pozostawał jednak generalnie na uboczu polityki. Prezydent Jefferson miał mu za złe niedotrzymanie obietnic przedwyborczych .
Burr nie zdecydował się także rywalizować w kolejnych wyborach prezydenckich, wysuwając swoją kandydaturę na gubernatora stanu Nowy Jork. Kampania zakończyła się niepowodzeniem. Wśród osób, które przyczyniły się do porażki Burra, był jego odwieczny rywal w polityce nowojorskiej , Alexander Hamilton. Burr wyzwał rywala na pojedynek i ranił go śmiertelnie 11 lipca 1804. Był później formalnie oskarżony o morderstwo, ale do procesu nigdy nie doszło. Zdołał także ukończyć bez zakłóceń kadencję na stanowisku wiceprezydenta w marcu 1805.
W 1807 Burr został oskarżony o zdradę państwa. Zarzucono mu przygotowanie separacji kilku stanów i próbę utworzenia nowego państwa na wschodzie . Sprawa zakończyła się uniewinnieniem. W 1808 Burr wyjechał na kilka lat do Europy, po powrocie do USA ponownie pracował jako prawnik. W ostatnich latach życia w spekulacjach handlowych utracił majątek swojej trzeciej żony.
W czasie kampanii prezydenckiej w 1836 przeciwnicy polityczni przyszłego prezydenta, Martina Van Burena, rozgłaszali plotki, że jest dzieckiem nieślubnym.
Wikipedia
“The rule of my life is to make business a pleasure and pleasure my business.”
Letter to Pichon, reported in Marshall Brown, Wit and Humor of Bench and Bar (1899), p. 67.
“Law is whatever is boldly asserted and plausibly maintained.”
Reported in Burton Stevenson, Home Book of Proverbs, Maxims and Familiar Phrases (1948).
Reported in Marshall Brown, Wit and Humor of Bench and Bar (1899), p. 67. Alternately reported as "Never do today what you can put off till tomorrow. Delay may give clearer light as to what is best to be done", reported in Jacob Morton Braude, The Complete Art of Public Speaking (1970), p. 84.
Last words; Burr was an atheist. His last words were a response to the efforts of his friend, Reverend P.J. Van Pelt, to get Burr to state that there was a God. Reported in Holmes Moss Alexander, Aaron Burr: The Proud Pretender (1937), p. 356.