Cytaty na temat Ziemia
strona 4

Stanisław Mackiewicz Fotografia

„Dunkierka – oto symbol prawdziwego, rozumnego, czynnego patriotyzmu. Anglicy uznali w pewnym momencie, nie za późno, że ich ziemia ojczysta może być w niebezpieczeństwie. Wycofali wtedy swe wojska z kontynentu. W dniu 17 czerwca Francja prosiła o zawieszenie broni nie wspominając słowem o Polsce, dezinteresując się naszym losem, pozostawiając nas samych sobie. I oto wojska nasze biją się nadal na froncie, zamiast dopaść okrętów i ładować się do Anglii. Nie wchodzę w krytykę działań wojennych. Gdyby generał Sikorski oświadczył, że wojska nasze nie były w stanie oderwać się od nieprzyjaciela, nie podniósłbym żadnych zarzutów, ale generał Sikorski tłumaczył, że wojska nasze biły się albowiem honor narodowy nie pozwalał im na opuszczenie sojuszników. Otóż żołnierz nasz był Polsce potrzebny w Anglii, a nie we Francji. Żołnierz nasz jest żołnierzem, tj. sługą interesów politycznych Polski, jego honor polega na służeniu tym interesom a nie na wykazywaniu odwagi w cudzej sprawie.”

Stanisław Mackiewicz (1896–1966) premier Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie

Albo-albo

O losie

„Idea Europy od wieków łączy w sobie sprzeczne emocje i skojarzenia. Mityczna kochanka Zeusa, ziemia obiecana, wyrażająca marzenia o bezpiecznym, świecie bez granic. Dla tych jednak, którzy najpewniej czują się wśród etnicznych ziomków za wysokim murem lub drutem kolczastym, jest uosobieniem zagrażającej cywilizacji.”

Anna Wolff-Powęska (1941) polska historyk idei

Źródło: Prof. Wolff-Powęska: PiS ma hasło „Polska sercem Europy”. Władcy o zapędach imperialnych zawsze uważali, że są w „centrum Nieba i Ziemi” http://poznan.wyborcza.pl/poznan/7,105531,24741244,prof-wolff-poweska-pis-ma-haslo-polska-sercem-europy-wladcy.html, wyborcza.pl, 1 maja 2019

O marzeniach , O kochankach , O wieku

„Wąwolnica, ziemia lubelska, to zagłębie rolnictwa, sadownictwa, ogrodnictwa, ale to także zagłębie polskiego folkloru i polskiej kultury ludowej. Tutaj w Kazimierzu odbywają się doroczne wielkie festiwale tej kultury ludowej.”

Przemysław Czarnek (1977)

o Wąwolnicy na Lubelszczyźnie na I Ogólnopolskim Święcie „Wdzięczni polskiej wsi”.
Źródło: I Ogólnopolskie Święto „Wdzięczni polskiej wsi” w Wąwolnicy na Lubelszczyźnie http://www.radiomaryja.pl/informacje/i-ogolnopolskie-swieto-wdzieczni-polskiej-wsi-w-wawolnicy-na-lubelszczyznie/, radiomaryja.pl, 23 września 2018.

„Każdy ma ulubione pory dnia, drobne momenty, które odróżniają się od innych i sprowadzają chwile – choćby krótkiego - zastanowienia. To samo dotyczy pór roku, kalendarza liturgicznego, a już najbardziej ludzkich losów. Ziemia, rośliny i zwierzęta nie zajmują się rozważaniami, a wszelkie zmiany przyjmują naturalnie. Moja kotka nie popada w depresję na widok pierwszego śniegu. Nie martwi się o drewno do komina, ciepłe ubrania, buty i najważniejsze: o Żonę -Li -Zmarzluchę. Uroda już taka. Drzewa też się nie martwią. Wiedzą kiedy zrzucić liście i jak po prostu trwać z nagimi gałęziami. Ogołocone, a jednak nieśmieszne. Piękne.”

Michał Świder (1962–2019) polski malarz, absolwent krakowskiej ASP

Źródło: Tryptyk o porach dnia http://www.michalswider.pl/miscellanea/14-5-tryptyk-o-porach-dnia.html.

O losie , O zwierzętach , O butach

„Ziemia przypominała zwłoki gotowe do sekcji, a jej wnętrzności były mokre i połyskujące. Zewsząd wystawały rury kanalizacyjne, niczym kiszki wypadające z rozpłatanego brzucha.”

Ester Kreitman (1891–1954) pisarka żydowska, tworząca w języku jidysz

widok po nalocie bombowym.
Rodowód
Źródło: opowiadanie Zegary, s. 162.

Grzegorz Górny Fotografia

„Żydów ratowali przedstawiciele wszystkich warstw społecznych: duchowieństwo, ziemianie, mieszczanie, chłopi. Ratowali wierzący i niewierzący, choć motywacja religijna odgrywała dużą rolę. Na przykład pani Julia Pępiak z Bełżca, kiedy zapukała do jej domu Żydówka z małym dzieckiem na ręku, od razu pomyślała, że wygląda jak Matka Boża z Dzieciątkiem uciekająca przed żołnierzami Heroda. To była pierwsza jej myśl, która zadecydowała o ukryciu zbiegów u siebie.”

Grzegorz Górny (1969) polski dziennikarz i publicysta

o Julii Pępiak, Sprawiedliwej wśród Narodów Świata z Bełżca.
Źródło: Są Sprawiedliwi znani tylko Bogu https://www.gosc.pl/doc/1808581.Sa-Sprawiedliwi-znani-tylko-Bogu/2, gosc.pl

O matce , O motywacji , O myślach , O myśleniu
Halldór Kiljan Laxness Fotografia

„Tam, gdzie jokell sięga nieba, okolica przestaje należeć do ziemi, a ziemia staje się częścią nieba; tam nie ma trosk, a więc i radość jest niepotrzebna; tam panuje wyłącznie piękno, wolne od wszelkich pragnień.”

Halldór Kiljan Laxness (1902–1998) pisarz islandzki, noblista

Światłość świata

Radość , Cytaty o pięknie
Philipp Meyer Fotografia

„Ta ziemia nie zawsze należała do Komanczów, przed wielu laty to była ziemia Tonkawów, ale spodobała się nam, więc zabiliśmy Tonkawów i przejęliśmy ich ziemię… Tonkawowie są teraz tawohho i próbują nas zabić, kiedy tylko zobaczą. Ale biali tak nie myślą, wolą zapominać, że wszystko, czego chcą, już do kogoś należy. Myślą: O, jestem biały, to musi być moje.”

Philipp Meyer (1974)

I naprawdę w to wierzą, Tiehteti. Nigdy nie widziałem białego, który nie byłby zaskoczony w chwili śmierci. (…) Kiedy ja coś kradnę, spodziewam się, że mnie zabiją i znam swoją pieśń, którą będę śpiewał umierając. (…) Nie jestem nawet odrobinę szalony. Biali są szaleni. Wszyscy chcą być bogaci, tak jak i my, ale boją się przyznać przed sobą, że wzbogacić można się tylko w jeden sposób: kradnąc innym. Uważają, że jeśli nie widzą ludzi, którym coś zabierają, jeśli ich nie znają ani nie przypominają, to w istocie nie kradną.
Postać: Toshaway, wódz Komanczów
Syn
Źródło: s. 114.

O myślach , O myśleniu , O zapominaniu , O lecie
Albert Beveridge Fotografia

„Amerykańskie fabryki produkują więcej, niż mogą zużyć sami Amerykanie; amerykańska ziemia rodzi więcej niż możemy zjeść. Przeznaczenie dyktuje nam naszą politykę; światowy handel musi być nasz i będzie nasz.”

Albert Beveridge (1862–1927)

w 1897.
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 391–392.