Cytaty na temat bluza (9 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Przyjechałem tu w jednej koszuli i wszyscy mówili, że wyglądam jak włóczęga. Około 20 lat później przyszedł Marlon Brando tylko w bluzie i wszyscy piali z zachwytu. To pokazuje jak Hollywood się zmienia.”

Humphrey Bogart (1899–1957) aktor amerykański

Źródło: Sławne cytaty z filmu, "Świat na dłoni Extra", nr 1/2016, s. 98.

O świecie

„Dzisiejszy Sarmata kradnie samochody i robi zadymy pod dyskotekami i na meczach piłkarskich. Jego wierny pomocnik kształcący się w sarmackim fachu urywa samochodom lusterka, znaczki firmowe i zdejmuje w pięć sekund komplet kołpaków, które później sprzedaje za grosze. Towarzysz husarski, potomek zwycięzcy spod Kircholmu i Wiednia, jeździ kradzionym BMW, a jego pocztowy – zawsze wierny swemu panu, choć atakujący w drugim szeregu – też kradzionym, ale tylko volkswagenem golfem. Kontuszem Sarmaty jest błyszczący dres adidasa z trzema legendarnymi paskami zamiast pasa słuckiego. Jego futrzaną czapką z piórem – kaptur od bluzy firmy Nike.”

Krzysztof Varga (1968) polski pisarz

o sarmatyzmie.
Źródło: Pizza Auschwitz http://wyborcza.pl/1,76498,3341715.html, 12 maja 2006

„I pierdoliłeś coś, że za droga PROSTO bluza.
Nie kupuj jej. Ona nie jest dla lamusa.”

Sokół (raper) (1977) polski raper

Źródło: Pieniądze nie śmierdzą na albumie Prosto Mixtape DJ 600V

O pieniądzach

„Obecność włoskich neofaszystów na Marszu Niepodległości Polski obok chłopców w bluzach z symbolem Powstania Warszawskiego to dla mnie jest splunięcie w twarz tym weteranom AK, którzy przeciw faszyzmowi walczyli.”

Adrian Zandberg (1979) polski historyk i polityk lewicowy

Źródło: Zandberg: Włoscy neofaszyści na Marszu Niepodległości to plucie w twarz żołnierzom AK http://wyborcza.pl/1,75248,19179403,zandberg-wloscy-neofaszysci-na-marszu-niepodleglosci-to-plucie.html, wyborcza.pl, 12 listopada 2015.

„Aferzyści i hejterzy, śmieje się wam prosto w mordę.
Ten co się najbardziej pruje, zapierdala w bluzie JP.”

Popek (1980) polski raper i zawodnik MMA

Źródło: Nie do wiary na płycie Rap Not Dead Borixona

O wierze

„Jestem spokojniejszym człowiekiem. Wyluzowanym. Nie przejmuję się pierdołami. Na przykład przed wyjazdem do Berlina dostałem jako dres reprezentacyjny czarne spodnie i czerwoną bluzę. Nie wiem czy to komplet, bo bluzę mam w rozmiarze XXXXL, a spodnie XL. No ale strój sprawdził się w boju, więc nie narzekam.”

Szymon Ziółkowski (1976) lekkoatleta polski, młociarz

Źródło: sport.wp.pl http://sport.wp.pl/kat,16072,title,Ziolkowski-widac-jestem-beznadziejny,wid,11412295,wiadomosc.html?ticaid=1a2a5&_ticrsn=5

O sporcie

„U mnie nie ma różnicy czy gram w bluzie Arsenalu, czy też innej drużyny. Skupiam się na tym, by jak najlepiej wypaść.”

Łukasz Fabiański (1985) piłkarz polski

Źródło: Piotr Wierzbicki, Rozmowa z Łukaszem Fabiańskim, bramkarzem Arsenalu Londyn, 20 lipca 2007, wiadomości24.pl http://www.wiadomosci24.pl/artykul/rozmowa_z_lukaszem_fabianskim_bramkarzem_arsenalu_londyn_34476.html

„Drugim pełnym tajemnic elementem marynarskiego stroju była bluza, w której należało „umierać” po pozbyciu się spodni. Bluza powinna być obcisła, szczególnie w talii, ale jednocześnie trzeba przez tę dopasowaną do figury „wąskość” przesunąć przy nakładaniu bary, które musiały być „mocarnomarynarskie”; przecież człowiek musiał w nich mieć dostateczną ilość siły, by „coś” przepłynąć lub pływać nieokreśloną ilość czasu, zanim nie nadejdzie pomoc. A pomoc mogła nie nadejść i to było najbardziej romantyczne.”

Karol Olgierd Borchardt książka Znaczy Kapitan

Znaczy Kapitan

O tajemnicy , O sile , O czasie , O pomocy

„Ręce w górę! W górę! (…) Coście za jedni? Ty mów! – odezwał się najwyższy z uzbrojonych podchodząc do prodziekana Aniłłowicza.
(…)
– Jedziemy do Wrocławia… jesteśmy uczonymi, uniwersytet… Polska… – dobiegały Wielenieckiego pojedyncze słowa. (…) Wszyscy stali nieruchomo. Pod dużą wierzbą przy rowie dwóch leśnych obszukiwało szofera.
– No… – rzekł dowódca, widać nie bardzo wiedząc, co robić z tym fantem – no…
Nagle wzrok jego padł na milicjanta, który coraz bardziej bladł od upływu krwi.
– Żbik, co z tym szczeniakiem?
– Melduję posłusznie, komunista, panie kapitanie. Znalazłem! – triumfująco, choć spokojnie wypalił Żbik, ów brodacz w spadochroniarskim hełmie, który postrzelił milicjanta. Podniósł w górę zakrwawioną książeczkę. Do tej pory podtrzymywał chłopca, jakby tego nie czując. Teraz puścił go. Tamten ukląkł od razu i zastygł niezdarnie na czworakach. Ze spęczniałej bluzy mundurowej kapała krew.
Żbik potrząsnął w powietrzu książeczką. Żaden z profesorów nie spojrzał w tę stronę; była cisza. Dowódca założył kciuki za pas. Marszcząc czoło wciągnął ze świstem powietrze.
– A wy co, polscy profesorowie? – ryknął nagle głosem wysilonym do zdarcia. – Co robicie?! Rozkazów bolszewików słuchacie?! Chleb moskiewski zapachniał?! Żydokomunę zaprowadzić?! Co?! Co?! Co?! – krzyczał coraz przenikliwiej, jakby upajając się własnym głosem. (…) – Bolszewika wam dali, żeby bronił?! A przed kim?! Przed kim, ja się was pytam, panowie moi?! Przed nami, przed armią polską, przed siłami zbrojnymi niepodległej rzeczypospolitej…
Urwał, krótką chwilę wytrzymał w strasznej ciszy i rzucił:
– Komuniści, wystąp! (…) Są peperowcy? Żydzi? No?!
Grupa profesorów zwarła się jeszcze bardziej, tak że Wieleniecki został zupełnie sam na jej narożu. Chwila, a wystąpiłby przed szereg. Czuł, jak pali mu pierś legitymacja partyjna i jak powoli łomocą pulsy w głowie. Dwaj leśni przeciągali przez rów milicjanta, który leciał im z rąk. Po raz ostatni zobaczył Wieleniecki twarz chłopca.
(…)
Profesorowie kupą rzucili się do autobusu. (…) Starter stęknął, szyby zadrżały i autobus ruszył od razu z drugiego biegu. Gdy mijali zakręt, od łąki rozległ się jeden głośny strzał.”

Stanisław Lem (1921–2006) polski pisarz, futurysta

Powrót

O górach , O miłości , O sile , O ciszy