Cytaty o jedzeniu i piciu

Pokrewne tematy
Henri de Toulouse-Lautrec Fotografia

„Nie zapominajcie, że jesteście tu po to, żeby pić.”

Henri de Toulouse-Lautrec (1864–1901) francuski malarz

witając przybywających gości na swoje imprezy, gdzie obowiązywał przymus picia.
Źródło: Ludwik Stomma, Choroby i dolegliwości sławnych ludzi, Wydawnictwo Literatura Net Pl, Gdańsk, ISBN 8392364546, s. 146.

Robert Brylewski Fotografia

„Strasznie lubię gościa [Bogusława Lindę]. Uważam, że dostał się w szpony stereotypu. A skoro ruszają go takie rzeczy, to znaczy, że jest wrażliwy. Spotkałem go przez chwilę. Pracowałem nad muzyką do filmu Słodko-gorzki w łódzkiej filmówce. Całą noc miksowałem, do piątej i zasnąłem trochę nieświeży w tamtejszym barze, gdzieś w kącie pośród kaset, kabelków i ubrań, które miałem ze sobą. Obudził mnie gwar i okazało się, że tam są wszyscy: pan Machalica, pan Linda, pan Kondrat. Ale to ludzie sztuki, nie takie rzeczy widzieli i wykazują duże poczucie humoru, szczególnie pan Kondrat. Wypiliśmy razem kawę. Bardzo ich pozdrawiam.”

Robert Brylewski (1961–2018) polski muzyk rockowy (Brygada Kryzys)

Źródło: Rafał Księżyk, Robert Brylewski, „Playboy” nr 1, 2007.

Heinrich Himmler Fotografia

„Esesmanów obowiązuje jedna podstawowa zasada. Musimy postępować uczciwie, przyzwoicie, lojalnie i koleżeńsko wyłącznie wobec ludzi naszej krwi. Nie obchodzi mnie ani na jotę los Rosjanina czy Czecha. Od innych narodów weźmiemy to, co dla naszej krwi przedstawia pewną wartość, porywając, jeżeli to będzie konieczne, ich dzieci i wychowując je tu, pośród nas. Kwestia, czy inne narody żyją w dobrobycie, czy giną z głodu, interesuje mnie tylko pod kątem ich przydatności jako niewolników dla dobra naszej kultury (…) jest mi obojętne, czy dziesięć tysięcy kobiet rosyjskich padnie z wyczerpania przy kopaniu rowów przeciwczołgowych, ważne jest dla mnie tylko to, aby rów przeciwczołgowy, budowany w interesie Niemiec, był gotów (…) My, Niemcy, jesteśmy jedynym narodem na świecie, który przyzwoicie traktuje zwierzęta, i tak również będziemy odnosić się do tych zwierząt ludzkich. Zbrodnią wobec naszej krwi byłoby jednak przejmowanie się ich losem, gdyż nasi synowie i wnukowie stanęliby w obliczu jeszcze trudniejszych zadań (…) Nas obchodzi tylko nasz naród, nasza krew i to jest naszym obowiązkiem. Inne rzeczy nas nie interesują. Chciałbym, żeby członkowie SS zajęli takie stanowisko wobec wszystkich obcych, niegermańskich narodów, zwłaszcza wobec Rosjan…”

Heinrich Himmler (1900–1945) niemiecki przywódca, nazista

przemówienie do generałów SS, wygłoszone w Poznaniu pod koniec 1943.
Źródło: Roman Z. Hrabar, Lebensborn, czyli źródło życia

Jerzy Pilch Fotografia

„Pijakowi wstyd pić, ale pijakowi jeszcze gorszy wstyd: nie pić.”

Jerzy Pilch (1952) polski pisarz, publicysta, scenarzysta

Pod Mocnym Aniołem

Adam Asnyk Fotografia

„Gdybym był młodszy, dziewczyno,
Gdybym był młodszy!
Piłbym, ach, wtenczas, nie wino,
Lecz spojrzeń twoich najsłodszy
Nektar, dziewczyno!”

Adam Asnyk (1838–1897) polski poeta

Źródło: Gdybym był młodszy w: Poezye, tom I, wyd. Gebethner i Wolff, Lwów 1898, s. 88.

Krzysztof Niewrzęda Fotografia

„Klatka piersiowa starej kamienicy rytmicznie rzęziła, chybocząc skrzelami okiennic. Matowe światło spływało z nabrzmiałego pęcherza żarówki na oślizgłe żebra poręczy i spierzchnięte ściany. W cuchnącym oddechu szeleściły płatki łuszczącej się farby. Drżały mięśnie schodów. Raz za razem mlaskał lepki nabłonek krwistej podłogi. Zza pękniętych drzwi dochodził skwar i śmiechy. Stargane grzmiały bebechy. W ich wnętrzu pisarze się bawili. Gadali, palili i wódkę pili.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Second life
Źródło: s. 37

Ewa Gawryluk Fotografia

„Trochę żałuję, że doba nie trwa nieco dłużej, ponieważ z przyjemnością pochodziłabym na wykłady z różnych dziedzin, np. jakiegoś znanego historyka na temat powojennej historii Polski lub na zajęcia językowe; szczególnie z języka polskiego, bo przecież jest on elementem aktorskiej pracy. Z przyjemnością posłuchałabym pana Miodka. Ciągle drzemie we mnie głód wiedzy.”

Ewa Gawryluk (1967) polska aktorka

Źródło: „To i Owo”, 2005.

Krzysztof Krauze Fotografia

„Potrafi milczeć. Mam wrażenie, że mówi co trzecie zdanie. Jego aktorstwo pozostawia pewien niedosyt. Budzi głód zarówno u widzów, jak i u reżyserów, którzy mają wrażenie, że nie wszystko zostało w nim odkryte.”

Krzysztof Krauze (1953–2014) polski reżyser i scenarzysta filmowy

o Andrzeju Chyrze.
Źródło: „Polityka” 33/06; 19 sierpnia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/awkl.htm

Becca Fitzpatrick Fotografia

„Przestać pić? Chyba żartujesz. Życie jest do bani, kiedy tylko częściowo je rejestruję. Jeśli przestałbym pić i przekonałbym się, jakie jest naprawdę, to zapewne skoczyłbym z mostu.”

Becca Fitzpatrick książka Crescendo

Crescendo (2010)

Andrzej Grabowski Fotografia

„W 1968 roku jako szesnastoletni gówniarz spędzałem wakacje na rynku w Alwerni, siedząc w kucki i grając z kolegami w durnia ciemnego i jasnego. I wtedy mój brat Mikołaj, który był wtedy po trzecim roku krakowskiej PWST, zaprosił mnie na obóz do Giżycka. Kogo tam nie było! Maniek Dziędziel, Halina Wyrodek, Teleszyński. A pewnego dnia przyjechał Jasiek, wielki aktor. Całą noc była balanga, wszyscy pili wódkę, a on opowiadał, jak trzeba grać. Słuchacze się wykruszali i w końcu zaczął mówić do mnie. Na to Halinka Wyrodek mówi: „Dajże mu spokój, on nie jest aktorem. Nawet matury jeszcze nie ma”. Janek, chcąc wybrnąć z sytuacji, popatrzył na mnie i powiedział: „Nie jest, ale będzie.””

Andrzej Grabowski (1952) aktor polski

I od tej chwili zacząłem o tym myśleć.
o Janie Nowickim.
Źródło: Aleksandra Szarłat, Najważniejsze to nie mieszkać razem, „Gala”, 3 czerwca 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/29463

Arkady Rzegocki Fotografia

„Po lekturze książki Snydera nasuwa mi się myśl, że jedną z przyczyn Holokaustu, głodu na Ukrainie, ludobójstwa ludności polskiej, litewskiej, łotewskiej, estońskiej, białoruskiej, ukraińskiej i innych nacji, był brak znaczącej siły politycznej w Europie Środkowej i Wschodniej, która zapewniałaby bezpieczeństwo w tym rejonie. Zabrakło jakiejś formy Rzeczypospolitej.”

Arkady Rzegocki (1971) polski politolog

o książce Timothy'ego Snydera, Skrwawione ziemie.
Źródło: Brakujący fundament III RP, „Rzeczpospolita” nr z 9 stycznia 2013 r., s. A 10.

Borys Pasternak Fotografia

„I oto okazało się, że tylko życie podobne do życia innych i tonące w nim bez śladu jest życiem prawdziwym, że szczęście wyobcowane nie jest szczęściem (…).”

Borys Pasternak (1890–1960) rosyjski poeta i prozaik

o życiu w Moskwie podczas „dużego głodu”

Roman Polko Fotografia

„Nie jestem stworzony do siedzenia w kapciach. Popularnym sposobem odreagowania wciąż niestety jest u nas picie. Gdybym codziennie się zalewał w pubie, byłoby to akceptowane. A tak, niektórzy miłośnicy alkoholu w sztabie generalnym usiłują mnie potępić za „Nieustraszonych”, choć nikomu tu krzywdy nie robię, a doskonale się bawię.”

Roman Polko (1962) polski generał

Źródło: gazeta.pl, 22 października 2004 http://serwisy.gazeta.pl/tv/1,47855,2344732.html

Kathleen Ann Goonan Fotografia

„Nikt, kto dysponował jakimikolwiek pieniędzmi, nie wszedłby do baru Harry’ego w śnieżne popołudnie na kawę. Obok znajduje się niewielka kawiarenka. Kawa kosztuje tam trzy dolary, ale przynajmniej nie stoi na palniku przez cały dzień.”

Kathleen Ann Goonan (1952)

Most

Włodzimierz I Wielki Fotografia

„Rus lubi jeść, lubi pić, nie może bez tego żyć.”

Włodzimierz I Wielki (958–1015) wielki książę kijowski, święty prawosławny i katolicki

Źródło: Piotr Małyszko, Słownik postaci historycznych, wyd. ParkEdukacja, Bielsko-Biała 2006, s. 94.

„Jedyną atrakcję zapowiadały przedłużające się zdjęcia do teatru telewizji, kryminału, przypominającego legendarną „Kobrę”. Aktorzy wyłaniali się z charakteryzatorni w odpowiednich kostiumach, sporo osób było w policyjnych mundurach. Sensację budził aktor z dużą ilością czerwonej farby na głowie, imitującej ranę zadaną ostrym narzędziem. Na razie pił kawę, jakby fakt, że za chwilę wyniosą go na noszach w charakterze zwłok, nie robił na nim wrażenia.
Dopadła go charakteryzatorka, prosząc, by nie czynił szczególnie ekspresyjnych gestów, bo farba, której użyli, nie należy do najlepszych.
– Głupie oszczędności – mruknął poirytowany. – Już i tak parę kropel wleciało mi do filiżanki.
Cała ekipa miotała się po studiu, usiłując przygotować scenę odkrycia morderstwa.
– Co ty tu robisz? – warczał przez zęby reżyser do scenografa. – Po co mu podkładasz pod łeb te papiery? Na gołej podłodze będzie się lepiej kadrowało! I to jeszcze kolorowe gazety? Zwariowałeś?
– Mówiłeś, że ma być interesująco – bronił się wystraszony scenograf. – Patrz, tu są nawet gołe baby.
– Zabierz sobie do domu! Pusta podłoga i to jeszcze brudna!
Z filozoficznym spokojem aktor grający trupa położył się w końcu w wyznaczonym miejscu.
– Błagam, tylko mało dubli – poprosił.”

Marta Węgiel (1960)

Nie będę tak leżał godzinami.
Przypadkowy kadr

Radosław Kobierski Fotografia

„Czasami tonę w szarości dnia, gotuję, sprzątam, stoję gdzieś między obiadem, tramwajem a łóżkiem czekając na coś, na kogoś już sama nie wiem. Są ludzie, mijają. Są jeszcze kwiaty i wcześniejsze powroty do domu, o których ktoś zapomniał.”

Radosław Kobierski (1971)

Źródło: Harar

„Któż umie tak jak Polak mówiąc milczeć, milcząc pić
tak szumieć, tak o słowo jedno zaraz w mordę bić.”

Stanisław Staszewski (1925–1973) polski poeta i bard

Źródło: Bal Kreślarzy

Attyla Fotografia

„… A ma ci on Attyla, syn Mundzuka, głowę wielką, grzbiet garbaty, nogi krzywe, nos perkaty, skórę żółtą i kose oczy. Kobyle mleko pija, surową koninę żre, po sześć palcy ma u nóg. Kiedy tupnie w złości, dym smrodliwy idzie spod murawy. W dymie demony się kłębią, Mundzukowemu synowi posłuszne. Nie zdzierży im nikt… Ma zaś ci on Attyla swój stolec daleko, w stepie gorącym, równym. Cztery wieżyce strzegą jego domu. Po cztery razy waruje wkoło częstokół. Na każdym palcu częstokołu wbita głowa wroga. Z wygniłych oczu kapie trupi jad, grozę niesie na wskroś stepu. Nie zdąży ich słońce wybielić, już wiatr pędzi cuch nowych głów. Drży z trwogi ziemia dokoła. Dyszy ciężko z lęku step… Za czterokrotnym opasaniem głów ucztuje rad Attyla, syn Mundzukowy. Z nim pięćdziesięciu jego synów i stu hetmanów przedniejszych (…) Ze złotych i srebrnych czar piją Attylowe syny i woje; on sam zaś z czary drewnianej, zaklętej. Podle pałacu jego stoi pomieszkanie żon. Jest ich dziewięćdziesiąt i dziewięć. (…) Słuchają też zachcenia Attyli, Mundzukowego syna, cesarz rzymski Walencjusz, w wielkim Bizancjum siedzący, i wszyscy królowie Wschodu. Straszny on. (…) We śnie ludzie z trwogą powtarzają jego imię. Gorszy jest niźli wilkołak…”

Attyla (406–453) wódz Hunów

O Attyli

Julia Child Fotografia

„Mam nadzieję, że czytelnicy będą korzystać z mojej książki jak z prywatnej szkoły gotowania. Starałam się nadać przepisom strukturę lekcji, w myśl idei, że nikt nie rodzi się świetnym kucharzem, ale uczy się przez działanie. Taka zawsze była moja rada: ucz się gotować, a więc próbuj nowych przepisów, wyciągaj wnioski z własnych błędów, bądź nieustraszona i przede wszystkim miej z tego zabawę!”

Julia Child (1921–2004)

Moje życie we Francji (wyd. 2007)