Cytaty o jedzeniu i piciu (strona 8) | Cytaty sławnych ludzi

„Myślę, że dużo ludzi myśli, że jestem chronicznym alkoholikiem czy coś takiego. Zazwyczaj kiedy mówię, że nie piję, oni myślą, że kłamię. Kiedy byłem nastolatkiem, priorytetem było pójście do pubu… Wtedy zawsze myślałem, okej, dobra, byłem, widziałem, robiłem to i tamto i co jeszcze? Pomyślałem, że nie chcę włóczyć się po barach całe życie.”

Angus Young (1955) australijski muzyk rockowy (AC/DC)

Maksimum rock’n’rolla

„[Alkohol] być może odurza.”

Julia Pitera (1953) polska działaczka polityczna i samorządowa

„Jestem również za legalizacją picia kawy bez cukru (znacznie ohydniejsza w smaku, niż marihuana!) – ale sam takowej nie piję. U mnie punkt widzenia nie zależy od punktu siedzenia.”

Janusz Korwin-Mikke/J

odpowiedź, na pytanie: „Jest pan za legalizacją marihuany. Czy spożywa pan ten okropny narkotyk?”
Źródło: Korwin-Mikke odpowiada internautom pb.pl, „Puls Biznesu”, 4 kwietnia 2009

„Miłość jest jak sake: picie, noc radości, ale rano zimno, boli głowa i brzuch.”

David Mitchell (1969) pisarz angielski

Źródło: Tysiąc jesieni Jacoba de Zoeta

„Zawsze czuję się szczęśliwszy pracując. Prawda jest taka, że całe moje dorosłe życie, nawet gdy jestem w domu i mam czas wolny, to już myślę o następnej rzeczy, którą mógłbym zrobić. Taki po prostu jestem, taki styl życia sprawia, że odczuwam spokój. (…) Mam 48 lat, wyglądam i czuję się całkiem nieźle, więc sądzę, że moje życie jest w porządku. Nie piję za dużo, nie biorę narkotyków i nie palę, staram się dobrze odżywiać i dbać o siebie. Kocham pracować. Mogę nie żyć za kilka lat, więc chcę dać z siebie jak najwięcej.”

Ray Wilson (1968) szkocki wokalista rockowy (Stiltskin, Genesis)

Źródło: Anna Konopka, WYWIAD: Ray Wilson, infomusic.pl, 16 listopada 2016 https://www.infomusic.pl/wywiad/46941,wywiad-ray-wilson

„Praktycznie na każdym wolnym skrawku ziemi w Warszawie ludzie kopią studnie. Brak wody staje się poważnym problemem. Jeśli w ciągu dziesięciu dni miasto nie otrzyma pomocy, zabraknie także żywności. Przydziały już teraz są bardzo skąpe. Nie będzie przesadą powiedzieć, że sytuacja w Warszawie jest rozpaczliwa. Na przedmieściach miasta są wielkie obozy koncentracyjne, pełne kobiet i dzieci, koczujących na wolnym powietrzu bez jedzenia i bez jakiejkolwiek pomocy. Umierają z głodu i na skutek chorób w najstraszliwszych warunkach. Niemcy nie okazują żadnej litości tym bezbronnym ludziom. Nie mają mężczyzn, którzy mogliby się nimi zaopiekować. Mężczyzn zastrzelono wtedy, gdy kobiety i dzieci brano do niewoli.”

John Ward (1921–1995) Oficer brytyjskich sił powietrznych RAF, w czasie II wojny światowej działający w polskim podziemiu

depesza sierżanta RAF Johna Warda do rządu brytyjskiego, Warszawa, 20 sierpnia 1944.
Źródło: Norman Davies Powstanie ’44, Wydawnictwo Znak, Kraków 2008, s. 411.

„W menu były tylko dwie zupy. Jedna z nich zawierała, najprawdopodobniej, jakiś rodzaj wolności, możliwość wypowiadania się w gazetach, wygłaszania przemówień z balkonów, zostania wybranym na stanowisko senatora czy radnego, kiedy jednak wokół dzieci umierały z głodu, były analfabetami, a chorzy dogorywali byle gdzie, nie mając szans na opiekę w szpitalu. Natomiast druga zupa nie zawierała wolności w takim sensie, w jakim wtedy rozumieliśmy wolność, ale nie było tam nędzy, dzieci były najedzone, miały dach nad głową i chodziły do szkoły, chorzy trafiali do szpitala i nierówności wynikające z pochodzenia były likwidowane. Między tymi dwoma daniami, między jedną a drugą rzeczywistością, jaką oferowano nam na stole świata, trzeba było dokonać wyboru.”

Plinio Apuleyo Mendoza (1932)

o dylemacie czasów zimnej wojny w Ameryce Łacińskiej, Azji, Afryce (Trzecim Świecie).
Źródło: Artur Domosławski, Fidel Castro, ostatni komunista, „Polityka” nr 4 (2993), 21-27 stycznia 2015, s. 48–49.

„W łagrach nie było politycznych. Byli tylko urojeni, wymyśleni wrogowie, z którymi jednakże państwo rozliczało się jak z prawdziwymi wrogami – rozstrzeliwało, zabijało, morzyło głodem. Stalinowska kosa śmierci cięła wszystkich bez różnicy, opierając się na rozdzielnikach, spisach i wykonaniu planu. Pośród tych, co zginęli w łagrze, był taki sam odsetek niegodziwców i tchórzy co na wolności. Wszystko to byli ludzie przypadkowi.”

Warłam Szałamow (1907–1982)

Opowiadania kołymskie
Źródło: s. 278

„Po 11 września rząd USA powinien przysiąc „dopilnować by sprawiedliwości stało się zadość, lecz tylko siłą prawa, nigdy prawem siły.””

William Sloane Coffin (1924–2006)

After 9/11, the U.S. government should have vowed "to see justice done, but by the force of law only, never by the law of force". (ang.)
Źródło: Daniel Pipes Demokraci zapominają o 11/9, „New York Sun”, 7 stycznia 2003 http://www.danielpipes.org/1430/democrats-unlearn-9-11 ( polskie tłumaczenie http://pl.danielpipes.org/1437/demokraci-zapominaja-o-11-9)

„Powiem wam, że niejeden poseł to się nawet w czasie obrad Sejmu upija. Nie ma podziału na prawicę i lewicę. Wszyscy chleją równo. W żadnym chyba zakładzie pracy w Polsce na stołówce nie sprzedaje się alkoholu. A tu whisky można kupić nawet w kiosku z gazetami. Po tych wszystkich wyskokach, co brukowce opisują, to chłopy trochę boją się pić w restauracjach. Siedzą po pokojach. Ale wszystko słychać, bo pijanych ponosi, głośno mówią, śpiewają.”

Danuta Hojarska (1960) polski rolnik i polityk

Źródło: Zobaczymy, kto się będzie śmiał, gazeta.pl, 3 lutego 2006 http://serwisy.gazeta.pl/df/2029020,34471,3158290.html

„Wcześniej tego roku pojechaliśmy na narty. Byłem właśnie w sklepie, gdzie płaciłem rachunek, i stała tam pewna znana mi pobieżnie kobieta. Czekałem na swój rachunek, a ona coś kupowała, sitko do herbaty. Zupełnie nagle zapytała mnie: „Gdzie zginął twój ojciec?” Byłem bardzo zaskoczony, wyrzuciłem z siebie jakieś „Oh, Anzio”. I teraz: to jest kobieta mniej więcej w moim wieku, a więc gdzieś tak w okolicach czterdziestki. Powiedziała: „Mój ojciec także zginął na wojnie”. Najwyraźniej ktoś pożyczył jej egzemplarz The Final Cut, a ona wysłuchała go w całości i uznała za bardzo poruszający. Tak naprawdę to powiedziała, że wzruszył ją do łez. Powiedziała mi to, stojąc w sklepie, z pewnym wysiłkiem jak podejrzewam, i pamiętam, że pomyślałem wtedy: „To naprawdę wystarczy. I nie będzie miało żadnego znaczenia, jeśli Amerykanie tego nie kupią”.”

Roger Waters (1943) muzyk rockowy, basista i wokalista

Filozofia, Muzyka
Źródło: wywiad przeprowadzony przez Karla Dallasa, 1984

„Marihuana jak każdy środek psychoaktywny (np. alkohol), może przyspieszyć ujawnienie zaburzeń psychicznych, jeśli osoba jest na nie podatna. Może np. ujawnić schizofrenię czy stan psychotyczny. Pamiętajmy jednak, że takim impulsem są nie tylko zażywane substancje, ale też sytuacje. Bardzo wiele osób zostało np. przyjętych na oddziały psychiatryczne tuż po śmierci Jana Pawła II. „Wyzwalaczem” chorób jest też zakochanie się. A u ilu osób katastrofa smoleńska wywołała zaburzenia psychotyczne? Dla wielu osób negatywnym impulsem może być też Wigilia. Konieczność spędzenia czasu z rodziną, w której nie ma porozumienia, sztuczna atmosfera bywa traumą niemal tak mocną jak rozwód w rodzinie czy śmierć bliskiej osoby.”

Łukasz Ługowski (1950)

Źródło: rozmowa Aleksandry Szyłło, Wyciągnij dziecko z doła, „Gazeta Wyborcza”, 23 stycznia 2013.

„Patrzę na Nicole, bo to dziewczyna bardzo podobna do mnie. Ona daje mi poczucie, że skoro dała radę, to ja też sobie poradzę. Nicole przeszła przez to samo co ja: narkotyki, alkohol. Mimo to została świetną mamą dwójki dzieci. Podziwiam ją i stawiam sobie za wzór.”

Kendra Wilkinson (1985)

o Nicole Richie.

„Nie znam głodu. Nigdy nie byłem naprawdę głodny. Nie znam głodu z autopsji, tak jak On.”

Marek Kusiba (1951)

Przemyśleć cały świat. Spotkania z Ryszardem Kapuścińskim

„Niech umierają z głodu.”

Włodzimierz Lenin (1870–1924) organizator i przywódca Rewolucji Październikowej

reakcja na chłopskie wystąpienia przeciwko polityce rządu Lenina z powodu głodu i niedostatku.
Inne cytaty
Źródło: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, op. cit., s. 200.

„Byłem w Oziornoje. Dostałem od prymasa Józefa Glempa dekret na 3 lata. Oziornoje to historia w kategoriach cudu. W 1936 r. zesłano tutaj Polaków. Deportacje odbywały się wzdłuż linii kolejowych, potem ciężarówkami wywożono ludzi na step. Na stepie powstała wioska. Najpierw mieszkali w namiotach, potem budowali ziemianki. Ludzie zesłani byli, aby umrzeć z głodu i zimna. Ale Bóg o nich nie zapomniał. Ziemię skutą lodem nagle słońce rozmroziło, powstało wielkie jezioro, a w nim niewyobrażalna ilość ryb. (Jezioro – stąd Oziornoje). Był to rok 1941. Wówczas zaczęła się wojna i wielki głód. Ryba była ratunkiem dla całej okolicy. Cud był, bo wielka była ich wiara. Przyjechali z wiarą i z różańcem w ręku. Uratował ich Różaniec. Był jak „ósmy sakrament.””

Tomasz Peta (1951)

Mówiłem o tym na ostatnim Synodzie Biskupów w Rzymie. To było świadectwo wzięte od tych ludzi, świadectwo ich zawierzenia. Niezwykłe doświadczenie na mojej kapłańskiej drodze.
Źródło: Krystyna Czuba, Kapłani w Kazachstanie http://www.niedziela.pl/artykul/89499/nd/Kaplani-w-Kazachstanie, niedziela.pl, 2009

„Gruba kreska i picie wódki w Magdalence spowodowały, że esbecy nadal mogą prześladować swoje ofiary.”

Tadeusz Isakowicz-Zaleski (1956) polski duchowny katolicki obrządku ormiańskiego

Źródło: Esbeka „parcie na szkło”, „Gazeta Polska”, 7 grudnia 2011

„Wielki Bóg miał na mnie zbyt wiele spluw, był zbyt potężny i racja była po jego stronie aż za bardzo. Nie chciałem żeby mi wybaczono albo mnie zaakceptowano, albo odnaleziono, chciałem czegoś mniej, czegoś nie za wiele – kobiety o przeciętnej uczciwości ducha i ciała, samochodu, miejsca do mieszkania, trochę jedzenia, niezbyt wielu bolących zębów i przebitych opon, nie chorować długo przed śmiercią; dobry byłby nawet telewizor, w którym pokazywano by kiepskie programy, i pies byłby czymś miłym, i małe grono przyjaciół, i dobra kanalizacja, wystarczająco dużo czegoś do picia, by wypełnić czas do śmierci, której (jak na tchórza) niespecjalnie się boję. Śmierć niewiele dla mnie znaczy. To ostatni dowcip z serii fatalnych dowcipów. Śmierć nie jest problemem dla umarłego. Śmierć to kolejny film i to jest w porządku. Śmierć przysparza problemów tylko tym, których się za sobą zostawia, związanym jakoś ze zmarłym, a te problemy zwiększają się bezpośrednio w racjonalnym świecie, proporcjonalnie do wielkości majątku zostawionego przez umrzyka. Przy wypadku samochodowym jedynym problemem jest usunięcie resztek.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

Szekspir nigdy tego nie robił

„Oglądałem kiedyś w telewizji, jak taki japoński dżentelmen wyjaśniał, że picie wody ze szklanki jest czymś wulgarnym. Nie jest bowiem przyjemne oglądanie otwartych ust, śliniących brzeg szklanki, czy wodnej kaskady wlewającej się do środka. Powinieneś za każdym razem, gdy musisz się napić (co za szkoda, że Natura zmusza nas do robienia takich brzydkich rzeczy), trzymać szklankę jedną ręką, a drugą podnieść tak, by ukryć przed światem wspomniany nieprzyjemny widok.”

Isaac Asimov (1920–1992) amerykański pisarz

Źródło: notka do jednego z opowiadań

„Jeśli jednak powiecie, że intelekt nie jest w stanie poznać bytu, negujecie akt intelektu i czynicie go niezależnym od jego przedmiotu. Tego właśnie chcieli moderniści – wolności, największej możliwej wolności. Czcimy wolność, poszukujemy wolności, kochamy wolność, a największą wolnością jest powiedzieć, że ten namiot nad moją głową jest namiotem jedynie wówczas, jeśli chcę, by był namiotem. Jeśli jednak zechcę, by był słoniem, będzie słoniem. Przymioty są przymiotami namiotu, rekonstruuję jednak dane zmysłowe tego namiotu i twierdzę, że jest to w rzeczywistości słoń. Rozumiecie więc szaleństwo tego systemu. Ci, którzy go wyznają, muszą stosować go selektywnie, aby nie popaść w obłęd i by utrzymać się przy życiu. Kiedy więc schodzą na śniadanie i widzą przed sobą białą filiżanką z czarnym płynem w środku, wybierają twierdzenie, że jest to kawa. Czynią tak dlatego, że gdyby zdecydowali, iż jest to coś innego, mogliby cierpieć pragnienie! Potem idą do garażu i uruchamiają kluczykiem silnik samochodu, tj. złudzeniem kluczyka uruchamiają złudzenie silnika, aby odjechać złudzeniem samochodu – inaczej nigdy nie dostaliby się na uniwersytet, gdzie nauczają tych nonsensów. (…) To mord dokonywany na zdrowym rozsądku.”

Richard Williamson (1940) angielski duchowny katolicki, biskup Bractwa Świętego Piusa X