Cytaty z książki

Podróż do kresu nocy

„W małej jadalni, tuż obok, ujrzałem ojca, który chodził od jednej ściany do drugiej. Widać było, że jeszcze nie wypracował sobie odpowiedniej postawy, że nie był do końca gotów na tę okoliczność. Być może czekał, aż wydarzenia same się wyklarują, i że łatwiej mu będzie wtedy coś postanowić. Trwał tak, i stał jak nad przepaścią, niezdecydowany. Ludzie przechodzą od jednej sztuki do drugiej. W międzyczasie sztuka nie jest jeszcze gotowa, a ludzie nie potrafią dobrze jeszcze odróżnić jej zarysów, nie znają ról, jakie mają w niej odegrać, więc stoją tak, z opuszczonymi rękami, przed tym, co się dzieje na ich oczach, z instynktem złożonym jak parasol, poruszając się niezbornie, zredukowani do samych siebie, to znaczy, że zredukowani do nicości.”

Louis-Ferdinand Céline książka Podróż do kresu nocy

Journey to the End of the Night

„Gdy nienawiść ludzka nie grozi żadnym ryzykiem, ich głupota szybko da się przekonać. Motywy same przychodzą.”

Louis-Ferdinand Céline książka Podróż do kresu nocy

Podróż do kresu nocy

„Ten świat, to jest tylko olbrzymie przedsiębiorstwo gwizdania na świat.”

Louis-Ferdinand Céline książka Podróż do kresu nocy

Podróż do kresu nocy

„W tym fachu dawania się zabijać nie trzeba być wymagającym, trzeba to robić tak, jakby życie toczyło się dalej, to jest najcięższe, to kłamstwo.”

Louis-Ferdinand Céline książka Podróż do kresu nocy

Podróż do kresu nocy

„Najdalej dojdzie ten, kto podąża samotnie.”

Louis-Ferdinand Céline książka Podróż do kresu nocy

Podróż do kresu nocy