Cytaty z książki

Dom kobiet

„Ale to trudno, co robić, nie narzekam, bo i co mi z tego przyjdzie, gdybym narzekała. Czy przez to się coś poprawi? Jeszcze Bogu dziękuję, że mam kąt rodzinny na starość, że dzieci moje zdrowe, że mi tu z wami dobrze…”

Zofia Nałkowska książka Dom kobiet

Dom kobiet
Źródło: Pisma wybrane, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 643.

„Dla prawdziwego szczęścia warto później trochę pocierpieć. (…) Tak, tak, za wszystko dobre w życiu trzeba drogo zapłacić! (…) Są kobiety, które wcale szczęścia nie zaznały i nawet nie mają czego wspominać.”

Zofia Nałkowska książka Dom kobiet

Dom kobiet
Źródło: Pisma wybrane, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 75.

„Bo j e s t ta ciemność między człowiekiem a człowiekiem (…). Bo myśli s ą bezkarne, nie mają w twarzy człowieka żadnego kształtu, żadnego znaku. Myśl kończy się na mnie, myśl zaczyna się i kończy na mnie. (…) A moje myśli trwały. Mogłam ich nie mówić, mogłam je przytrzymywać zębami – to mogłam. Ale nie mogłam ich nie myśleć.”

Zofia Nałkowska książka Dom kobiet

Dom kobiet
Źródło: Pisma wybrane, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 676.