
Inne tłumaczenie: Nielicznym szczęśliwcom.
To a happy few. (ang.)
zakończenia powieści Czerwone i czarne (1830) i Pustelni Parmeńskiej (1839).
Czerwone i czarne
Źródło: Historia malarstwa we Włoszech (1817)
Czerwone i czarne – najbardziej znana powieść autorstwa Stendhala. Wydana pierwszy raz w 1830 r. we Francji. Z powodu zawartych w powieści treści krytycznych wobec Kościoła w 1864 r. umieszczona na indeksie ksiąg zakazanych. Przedstawia ona dzieje ubogiego chłopca – Juliana Sorela, który próbuje się odnaleźć w rzeczywistości francuskiej Restauracji.
Inne tłumaczenie: Nielicznym szczęśliwcom.
To a happy few. (ang.)
zakończenia powieści Czerwone i czarne (1830) i Pustelni Parmeńskiej (1839).
Czerwone i czarne
Źródło: Historia malarstwa we Włoszech (1817)
„Powieść jest to zwierciadło, które obnosi się po gościńcu.”
słowa te prawdopodobnie są autorstwa samego Stendhala, chociaż przypisał on je Césarowi Vichard Saint-Réalowi.
Źródło: Czerwone i czarne, motto jednego z rozdziałów, tłum. Tadeusz Boy-Żeleński