„We śnie nigdy się nie słyszy, tylko po prostu wie się, co słychać.”

„Nigdy nie malowałam snów. Malowałam swoją rzeczywistość.”

„Sen to stały punkt w programie, którego nie pozwalam nigdy naruszyć.”

„W moich snach wciąż Warszawa
Pełna ulic, placów, drzew,
Rzadko słyszysz tu brawa,
Częściej to drwiący śmiech.”

„Marzenia – to projekcja przyszłości. Marzyć więc możemy tylko na jawie, nigdy zaś we śnie.”

„I jeden z nas – to jestem ja,
którym pokochał. Świat mi rozkwitł
jak wielki obłok, ogień w snach
i tak jak drzewo jestem – prosty.”

„Bo sen przecie nigdy nie jest przeżywany bezpośrednio aktualnie w chwili swego śnienia się – istnieje tylko i jedynie jako wspomnienie.”

„Zgęstka komórek, która dotąd tylko widziała, słyszała, czuła, dotykała, wąchała itd.; pewnego dnia zrozumiała, że widzi, słyszy, czuje itd. Kupa mięsa, która dotąd tylko spała lub czuwała, pewnego dnia zrozumiała, że śpi lub czuwa. Zrozumiała, czyli się obudziła. Dotąd wszystko było uśpione – teraz wszystko jest obudzone. Co nie znaczy – zrozumiałe. Żeby zrozumieć, należy z powrotem usnąć. A ja nienawidzę snów, całe życie gardziłem snami.”

„Ja po prostu nie wierzyłem w siebie jako malarza, nigdy, do bardzo późnego momentu.”

„Śmierć jest snem bez snów.”