„Reynevan schylił się nad Enchiridionem i w głos odczytał formułę zaklęcia, sunąc po wersach amuletem. Obłok w lustrze zgęstniał. I zauważalnie zwiększył rozmiary. Reynevan uniósł ręce.
- Benedictus qui venis!
- Quare - tchnął obłok cichym, świszczącym wydechem - inquietasti me?
- Erit nobis visio omnium sicut verba libri signati. Imieniem wielkim Tetragramaton rozkazuję ci, duchu, odpieczętować księgę tajemnic i zrozumiałym dla nas uczynić jej słowa.
- Pocałuj mnie - zaszeptał duch - w moją astralną dupę.”

Tematy

słowo , tajemnica , głos , duch , cichy , wielki , zaklęcie , odczytanie , dupa , zwiększyć , formuła , wydech , obłok