„I oto z zasadzki śmierć mi przyszła pewna:
Umieram przez hajduka, od kawałka drewna!”

Et voila que je suis tué dans une ambuche,
Par derriere, par un laquais, d'un coup de buche! (fr.)
Tłum.: Jan Kasprowicz
Cyrano de Bergerac (1897)

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Podobne cytaty

Carmen Sylva Fotografia

„Człowiek jest jak skrzypce: dopiero kiedy ostatnia struna pęknie, staje się kawałkiem drewna.”

Carmen Sylva (1843–1916) El\xbfbieta Otylia Luiza, kr\xf3lowa rumu\xf1ska; c\xf3rka ksi\xeacia Hermana Wied-Neuwied; \xbfona kr\xf3l…
Gabriela Zapolska Fotografia

„Kawałek białego ciała! Oto wszystko, czego pragną mężczyźni.”

Gabriela Zapolska (1857–1921) polska pisarka

Źródło: Myślę, więc jestem: aforyzmy, maksymy, sentencje, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, ISBN 8386482001, s. 349.

Michel de Montaigne Fotografia
Adam Bujak Fotografia
Hanna Krall Fotografia

„Dorośleje się w bliskości umierania, nie śmierci.”

Hanna Krall (1935) polska pisarka i dziennikarka

Król kier znów na wylocie

Jonathan Carroll Fotografia
Elfriede Jelinek Fotografia

„Śmierć zawsze jest straszna. A kto twierdzi, że boi się jedynie umierania, a nie samej śmierci, ten okłamuje sam siebie, bo przecież nie balibyśmy się umierania, gdyby nie prowadziło ono do śmierci.”

Elfriede Jelinek (1946) pisarka austriacka, noblistka

Źródło: Łukasz Chotkowski, Backstage: Można się udusić od tej niewinności http://www.dwutygodnik.com/artykul/4341/, Dwutygodnik.com nr 102/2013, tłum. Karolina Bikont.

Tomasz Piątek Fotografia

„Życie to czekanie na śmierć – wyjaśnił – A czekanie na śmierć to umieranie.”

Tomasz Piątek (1974) polski pisarz i dziennikarz

Bagno

Rainer Maria Rilke Fotografia

„O Panie, własną śmierć każdemu daj,
daj umieranie, które z życia płynie,
gdzie miał swą miłość, swój ból i swój raj.

Bo my jesteśmy tylko liść, łupina.
A wielka Śmierć, co w każdym tkwi w głębinie,
oto jest owoc, cel i praprzyczyna.”

Rainer Maria Rilke (1875–1926) poeta austriacki

O Herr, gib jedem seinen eignen Tod,
das Sterben, das aus jenem Leben geht,
darin er Liebe hatte, Sinn und Not.

Denn wir sind nur die Schale und das Blatt.
Der große Tod, den jeder in sich hat,
das ist die Frucht, um die sich alles dreht. (niem.)
Źródło: Księga godzin, O ubóstwie i śmierci, wyd. L. Chomińskiego, Wilno 1935, s. 140–141, tłum. Witold Hulewicz.

Pokrewne tematy