„Kiedy piszesz, musisz zebrać w jeden strumień wszystkie swobodne prądy serca.”

„Serce Maryi ma dla nas tyle miłości, że serca wszystkich ziemskich matek zebrane razem są przy nim niczym bryłka lodu.”

„Jeden jest tylko sposób zyskania serc. Musimy się stać takie jak te, których miłości pragniemy.”

„Proszę, uwierz w to, Mały strumyk powiedział mi, Że chce mnie objąć, objąć czule, Swobodnie płynąć, Swobodnie spadać, A strumień rwie naprzód, bez ustanku. Będę oddychać pod wodą, w tym strumieniu, Do końca życia. Tylko strumień wie, jak to się stanie. Proszę, uwierz mi, Jeśli już nie potrzebujesz mnie, Wkrótce odejdę, Obiecuję ci, obiecuję, Że utopię swoje ciało w winie.”

„Syneczku (…) po to, aby pisać, trzeba przede wszystkim wiedzieć, o czym się pisze. Wiedzieć, rozumiesz, zasada numer jeden. Inaczej zaczyna się pisać o wężach morskich.”

„Przede wszystkim musimy sobie poradzić z górnictwem, bo to dziś jest problem numer jeden.”

„(…) piszę przede wszystkim dla czytelnika, z zamiarem zrobienia mu przyjemności, zabawienia go, złomotania lub zniszczenia. Aby pisać, muszę mieć drugiego człowieka.”

„Nie zatrzymujmy nieprzyjaźni względem kogokolwiek w naszych sercach, bo gdy w sercu zbierze się dużo nienawiści, ono niszczeje.”

„Prawie wszystkie dobre pisanie zaczyna się od strasznych pierwszych wysiłków. Musisz gdzieś zacząć.”

„Strumień pragnień nigdy nie wysycha.”