„Człowiek mądry broni swej słuszności spokojnie i bez gniewu. Gdy głupiec ma słuszność, broni jej wrzaskiem, gdy jej nie ma – sypie obelgami.”

„Najtrudniej jest zbudzić Chrystusa w człowieku, przekonanym o swojej cnocie. Póki człowiek nie zrozumie, że słuszność to jest wielka wina, którą trzeba wyrównać, że kto ma słuszność wobec innych, winien jest tego, że oni nie mają jej – trudno będzie żyć na świecie.”

„Nie wystarcza bowiem, że coś się za słuszne „uważa”. Trzeba jeszcze tę słuszność wykazać w sposób przekonujący dla innych. Poczucie słuszności nie stanowi miary słuszności.”

„Oczywiście szanuję słuszność. Ale także ze słusznością nie należy być zbyt drobiazgowym.”

„Człowiek mądry więcej uczy się od swoich wrogów, niż głupiec od przyjaciół.”

„Najwyższym tryumfem rozumu jest zwątpienie w swoją własną słuszność.”

„To prawda. Mają wszystko. Wszystko, poza słusznością.”

„Młody człowieku, nie bywa tak na tym świecie, aby jeden posiadł słuszność, a drugi nie miał jej wcale.”

„Kto zbyt często ma słuszność, ma dużo wrogów.”

„Jedynie głupiec albo samobójca mógłby chcieć uczyć się używania nieznanej mu broni w trakcie walki.”