„Żyć, będąc niezdolnym ani do życia, ani do śmierci; z świadomością małości i nędzy swoich idei; nie kochając nikogo i przez nikogo kochanym nie będąc; być samotnym zupełnie w nieskończonym, bezsensownym (sens jest tu rzeczą subiektywną) wszechświecie – jest rzeczą wprost okropną.”

„Kochanie jak i śmierć nikogo nie minie.”

„Miał dwadzieścia lat. Do dziś łudziłem się, że to nieprawda. Nikogo tak w życiu nie kochałem, jak jego.”

„Kto nikogo nie kocha, ten przez nikogo nie jest kochany.”

„Nikogo i niczego w swoim życiu nie traktuję epizodycznie.”

„Najważniejszą rzeczą jest aby cieszyć się swoim życiem – być szczęśliwym – tylko to się liczy.”

„Jeśli będąc dziećmi, uczymy się żyć, to będąc dorosłymi uczymy się umierać.”

„Aby żyć spokojnie, najgłówniejszym warunkiem jest nie kochać nikogo, nie przywiązywać się do niczego, ani do rzeczy, ani do miejsca, ani do przechadzek.”

„Często szuka się sensu życia przy pomocy bezsensownych metod.”

„Pytasz, co w moim życiu z wszystkich rzeczą główną,
Powiem ci: śmierć i miłość – obydwie zarówno.”