„Czasem się zastanawiał, co jest gorsze: czy to, że ten, kogo kochasz, z kim innym jest inna osobą, czy tez że właśnie jest taki, jakim go znasz. A może jedno i drugie było jednakowo złe? Ponieważ tak czy owak z czego cię… okradano – z tego, co ci się należało, i z tego, co ci się należeć powinno? Czuł się jak człowiek dotknięty chorobą – on także się budzi i dopiero po chwili uświadamia sobie, że jest chory.”

„Człowiek powinien by widzieć wszystko i wszystkiego dotknąć, tak jak poklepał tego osła w Toledo albo jak głaskał pień palmy w ogrodzie Alcazaru. Wszystkiego dotknąć choćby palcem. Cały świat przesunąć dłonią. To ci dopiero radość, człowieku, gdy widzisz lub dotykasz coś, czegoś nie znał. Każda różnica w rzeczach i ludziach pomnaża życie.”

„W Paragwaju są tylko ci, którzy kradną i ci, którzy są okradani.”

„Polacy w tej chwili zostali poddani takiej obróbce psychospołecznej, którą nazwałbym narkozą. Trzeba nas obudzić. Owo przebudzenie powinno pokazać, do czego zmierza stan uśpienia. Budzenie świadomości to nic innego jak budzenie świadomości chrześcijańskiej, narodowej, by każdy wiedział, jaką ma odegrać rolę.”

„Pytają, czy trzeba kochać. O to nie należy pytać, to trzeba czuć.”

„To do wszystkich, co okradają swoje matki.
Przypomnij sobie, kto kupował ci zabawki.
Kto cię karmił, kto ci życie dał?
Nie wierzycie nam, ze obróci się to przeciw wam?”

„Dwa rodzaje ludzi niczego nie osiągną: ci, którzy wstają dopiero długo po obudzeniu się, oraz ci, którzy się budzą dopiero długo po wstaniu.”

„Religia jest rzeczą bardzo prostą; po pierwsze, należy kochać Boga i służyć Jemu; po drugie należy kochać bliźniego i również jemu służyć.”

„Sława budzi zawiść. Ci, których napotykasz, myślą sobie, no dobrze, kim ona właściwie jest, kim jej się zdaje, że jest tą całą Marilyn Monroe. Czują, że twoja sława daje im jakiś przywilej aby podejść do ciebie i coś ci powiedzieć, cokolwiek, wszystko jedno co, a to i tak nie zrani twoich uczuć – tak jakby przydarzyło się to twojemu ubraniu…”

„I coraz dalszy jesteś mi,
i znów nie znam cię,
więc kim był ten człowiek, z którym dzieliłam swój sen?
Kochany, mów mi częściej o miłości, bo chcę wierzyć…”