„Farsa wymaga wielkiej precyzji. Niektórzy złośliwi mówią, że aby wyreżyserować farsę, trzeba precyzyjnie zgrać zamykanie i otwieranie drzwi. W farsie nie ma miejsca na rozgrywanie emocji. Ważne jest tempo.”

„Wielkie historyczne fakty i postacie występują za pierwszym razem jako tragedia, za drugim – jako farsa.”

„Nie zamykam drzwi, ani ich nie otwieram.”

„Kiedy jakieś drzwi się otwierają, inne się zamykają (…). Ale pamiętaj, że nigdy nie otwierają się ani nie zamykają bez przyczyny.”

„Gdy jedne drzwi się zamykają, inne się otwierają.”

„Dyrektorzy teatrów uciekają od „śmiesznego” repertuaru, jakby się go bali. Mówili nam: już mamy farsę w repertuarze. A my chcemy stworzyć teatr, w którym widz nie będzie musiał wybierać pomiędzy Gombrowiczem a Cooneyem.”

„Gdy zamykają się jedne drzwi do szczęścia, otwierają się inne, ale my patrzymy na pierwsze drzwi tak długo, że nie widzimy tych drugich.”

„Kiedy po raz pierwszy przyjechałem do Ameryki, niektóre kobiety, które mnie szukały, były jak Amazonki. Otwierałem drzwi i mówiłem: „Nie ma problemu, jestem tylko jego lokajem.””

„Mówił mi [Zbigniew Cybulski], żebym nie zdawał do PWST, bo studenci ze szkoły teatralnej nie umieją drzwi zamykać. Drzwi się powinno zamykać, mówił, a nie pokazywać, że się zamyka! Trafna uwaga.”

„Jestem zamknięty, chociaż ciągle się otwieram,
Otwarcie mówiąc to wciąż się zamykam.”