„Pierwszą oznaką zepsucia żywego jeszcze społeczeństwa jest to, że cel uświęca środki.”

„Cel uświęca środki? Być może. Ale co uświęca cel? Na to pytanie, które myśl historyczna pozostawia w zawieszeniu, bunt odpowiada: środki.”

„Cel uświęca: Dla dobra sprawy dobry i czyn plugawy.”

„Chrześcijaństwo, alkohol – dwa wielkie środki zepsucia…”

„Łaknienie śmierci jest pierwszą oznaką nadchodzącego zrozumienia.”

„Dostojewski chciał powiedzieć: ludzie mogą sobie mówić, co chcą, o przedsięwzięciu Raskolnikowa – że się nie udało z powodu niesprzyjających okoliczności czy z powodu zwykłej nerwowości samego przedsiębiorcy. Ale Bóg! – Bóg jest przeciwny zasadzie „cel uświęca środki” i Bóg ukarze nieposłuszeństwo przykazaniu „nie zabijaj”.”

„Cel, który musi uświęcać środki, godzien jest tych środków.”

„Podstawową zasadą społeczną etyki absolutnej jest założenie, iż tak jak życie jest celem samym w sobie, tak każda żywa istota ludzka stanowi cel sam w sobie, a więc nie może być środkiem do celów czy dobrobytu innych, z czego wynika, że „osiągnięcie własnego szczęścia jest najwyższym moralnym celem człowieka.””

„Każda ideowość posunięta do przesady zaczyna kierować się zasadą, że cel uświęca środki. Dlatego zarówno w wynaturzonej działalności świętej inkwizycji, jak i czasach komunizmu czy faszyzmu, a i teraz, gdy doszedł do głosu islamizm i towarzyszący mu terroryzm – szlachetna idea usprawiedliwiała i usprawiedliwia niedające się wytłumaczyć okrucieństwo.”

„Resistenza znała się na historii. Powieszenie kogoś za nogi było w średniowiecznym społeczeństwie oznaką najwyższej pogardy.”