„O wieczorze! dnia wrogu niemy, nieubłagany!
Jakimż snem letargicznym w serc zbolałych rany
Fala włosów twych mrocznych godzin cicho płynie.”

„Oto masz powiew chwil, z którymi płynę:
Myślę o tobie, smutno mi i cicho…
Przeszłość mi mówi, że i ja przeminę,
Jak dzień, jak wieczór, jak noc z gwiezdną pychą.”

„Przysięgam wam, że płynie czas!
Że płynie czas i zabija rany!”

„Gdzie niebo kładzie swe ciemne błękity,
Swój sen ostatni o cichym wieczorze,
Śpią lilie… modre kołysze je łoże
Nad głębią, z której zaraz wstaną świty.”

„Co pan robi od rana do wieczora?
– Znoszę siebie.”

„Cicha woda zawsze płynie głęboko.”

„To, jak bardzo moje serce przywiązane jest do moich dzieci, jak ich radość staje się moją radością, muszą one odnajdować od rana do wieczora na mojej twarzy i w moich słowach.”

„Okrętowy Trubadur: „Bum tralalala, chlapie fala, po głębinie statek płynie””

„Każdy dotyk rani tak bardzo, że umierasz godzinami.”

„Ale ty patrząc w dal
Płynąć będziesz wśród fal
Aż sam wreszcie staniesz się falą”