„W naszych serc wyczerpaniu, gdzie włada martwota,
Bóg znów stał się człowiekiem, człek jest zapomniany!”

„Serce ludzkie bywa czasem tak zgłodniałe, że rzuca się nawet na kamienie, nie czując ich martwoty i chłodu.”

„Nie istnieje w pismach naszych nawet najprostsza dziękczynna oda do życia, ani też niezapomniana pochwała Boga.”

„I ci ginący, samotni,
Już zapomniani od świata,
Język nasz stał się im obcy
Jak język dawnej planety.”

„Aby wzbogacić Boga, człowiek musi stać się biednym; aby Bóg był wszystkim, człowiek musi być niczym.”

„Bóg czyta wiersze na śmierć zapomniane.”

„Przeczucia poetów to zapomniane przygody Boga.”

„Z woli Boga władamy cesarstwem, które przeszło na nas od Jego Boskiego majestatu.”

„Człowiek nie jest godny Bogu, ale nie jest niezdolny stać się Go godnym.”

„Bóg człeka z gliny stworzył – piszą historyje –
jakoż on nie rozmoknie, gdy ustawnie pije?”