„Pragnę się wyrzec siebie…, pragnę zupełnie nie należeć do siebie, poświęcić się…, choćby mnie najwięcej kosztowało. Wiesz, o Panie, że w takim udręczeniu ducha to trudno, ale Ty mi łaski dodaj.”

„Artysta, który pragnie poklasku, a skarży się na małe uznanie tłumu, stoi jeszcze w przedsionku sztuki, nie czuje się jej panem, który łask nie żebrze, tylko hojną ręką je na tłum rzuca i nie pragnie podzięki – tej pragnie tylko plebejusz w duchu, jej pragnie tylko dorobkiewicz.”

„Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham.”

„Panie marszałku! Wysoka izbo! Najpierw chciałem podziękować panu marszałkowi. Panie marszałku, mordo ty moja, dziękuję za te dodane 30 sekund, ludzki pan. Rzeczywiście trudno będzie w takiej atmosferze prowadzić dyskusję.”

„Uważajmy za dobro i za prawdziwą łaskę, że otrzymujemy nie to, czego pragniemy, ale to, co jest dla nas pożyteczne.”

„A więc to tak. Wiesz, jak ja się czuję? Jak małpa w zoo, jak duch, jak nazistka, cokolwiek chcesz, tylko nie sobą.”

„Kto pragnie zachować łaskę Bożą, winien być wdzięczny, gdy ją otrzymuję, i cierpliwy, kiedy ją traci.”

„Masz mózg w głowie. Masz stopy w butach. Możesz pokierować sobą w każdym kierunku jaki wybierzesz. Jesteś sobą. I wiesz, co wiesz. I TY jesteś tym, który zdecyduje, gdzie iść ...”

„Panie! Proszę Cię dzisiaj nie o czas na to, bym mógł w nim uczynić jak najwięcej. Proszę Cię dziś o łaskę w tym czasie który mi dajesz, bym z pewnością i pokojem czynił to, czego Ty chcesz i co czynić powinienem.”

„Poezja to wielka pani, której trzeba się całkowicie poświęcić. Obawiam się, że nie byłem wobec niej zupełnie w porządku.”