„Godzimy się z tym, że nie jesteśmy wieczni, ale nie możemy znieść tego, aby sprawy nasze i czyny utraciły nagle w naszych oczach wszelki sens. Wtedy bowiem obnaża się pustka, która nas otacza…”

„Wtedy dłoń twą wziąłem w dłonie moje,
w oczach naszych wieczny blask zaświecił
i przez świat obłąkany od wojen
szliśmy razem jak dwoje dzieci.”

„Nie wolno nam nigdy zapomnieć, jak skromne były nasze początki (…). Zapominając o tym, moglibyśmy uznać, że jesteśmy najmądrzejsi, najbogatsi i najważniejsi na świecie. Niewykluczone, że wtedy szczęście opuściłoby naszą rodzinę.”

„Miłość, rodzina, niezwykłe czyny – wszystko znika, pozostawiając pustkę.”

„Razem z Elvisem spędzamy cudowne chwile i bardzo sobie cenimy naszą przyjaźń. Chcielibyśmy ją utrzymać, ale ogólne zainteresowanie, które nas otacza, łatwo może ją zniszczyć. Nie jesteśmy w sobie zakochani. Jesteśmy na to zbyt młodzi i zbyt zajęci na początku naszej kariery.”

„Należy przyznać, że zbawienie nasze polega tylko na miłosierdziu bożym, wcale zaś nie na zasłudze naszej lub na jakiejkolwiek rzeczy, która jest z nas. Dlatego w nim należy pokładać całą nadzieję i głęboko jemu zaufać, nie bacząc na czyny nasza, ani pomocy jakiejkolwiek od nich oczekując. Zatem istotą wiary jest: uszy nasrożyć, oczy zamknąć, na obietnicę baczyć, a myśl odwrócić od wszelkiej wartości ludzkiej lub od zasług.”

„Jeśli utracimy świadomość, że jest Bóg – pogubimy się, przerazi nas nasza świadomość.”

„Pustka, cisza, wieczny sen bez snów.”

„Wieczna pustka jest w porządku, jeśli jest się odpowiednio ubranym.”

„To, czym nas uwodzi miłość, jest miłość własna. Ech! jakże się oprzeć uczuciu, które upiększa w naszych oczach to, co posiadamy, powraca, cośmy utracili, i darzy tym, czego nie posiadamy?”