„Wspominam Polskę z sentymentem, ponieważ spędziłem tam dzieciństwo, ale także ze strachem, który był wynikiem wydarzeń w latach 30.”

„Moje życie składa się z kilku elementów
z miłości do bliskich i setek momentów,
bez sentymentów wspominam momenty te
które wydawały mi się złe.”

„Czasami to, co najbardziej prawdziwe, dzieje się tylko w wyobraźni. Wspominamy tylko to, co nigdy się nie wydarzyło.”

„Lepiej umrzeć od razu niż całe życie spędzić w strachu.”

„A sentyment staje się uciążliwy. W końcu jest coś nazbyt fizycznego w próbie zachowania cząstki dzieciństwa na swoim mostku.
- Nie pan pierwszy sprowadza wiarę do zmysłu dotyku.”

„Nie pamiętam gdzie, ale czytałem, że w gruncie rzeczy nigdy nie byliśmy tacy, jakich siebie pamiętamy, że wspominamy tylko to, co nigdy się nie wydarzyło…”

„Kraje, które spędziły czterdzieści lat na groźnym przyglądaniu się sobie przez mur nienawiści i strachu, obecnie mają okazję, by wzmocnić bezpieczeństwo euroatlantyckie.”

„Kuba była wszystkim, czym nie była Rosja. Po latach spędzonych na Syberii miał ochotę paść na kolana i całować tę ziemię, gdy zobaczył ją po raz pierwszy.”

„Spędziliśmy ze sobą 40 lat życia, nie licząc moich australijskich wyjazdów. Na wiele sobie pozwalaliśmy. Gdy podobał mi się jakiś mężczyzna, mówiłam o tym Markowi. Odpowiadał: „Widzę, widzę”. Mogliśmy sobie na to pozwolić, bo stało za nami tyle lat i wielka przyjaźń oraz kolosalny sentyment.”

„Spędziliśmy ze sobą 40 lat życia, nie licząc moich australijskich wyjazdów. Na wiele sobie pozwalaliśmy. Gdy podobał mi się jakiś mężczyzna, mówiłam o tym Markowi. Odpowiadał: „Widzę, widzę”. Mogliśmy sobie na to pozwolić, bo stało za nami tyle lat i wielka przyjaźń oraz kolosalny sentyment.”