„Czułam się bardzo samotna przy nich wszystkich.”

„W świecie pełnym ludzi człowiek może czuć się ogromnie samotny.”

„Samotny mężczyzna z wolna zaczyna czuć się jak facet, który usiłuje otworzyć skrzynkę na listy, a skrzynka mówi do niego: „Nie otwieraj! Nie ma listów!””

„To wszystko wydawało się takie niesprawiedliwe, czułam się strasznie samotna i było mi zimno, kiedy leżałam na podłodze, i po chwili uświadomiłam sobie, że nikt po mnie nie przyjdzie, że nie ma nikogo, kto mógłby mi pomóc, kto położyłby mnie do łóżka.”

„Nikt nie miał czystego sumienia. Każdy miał podstawy, by czuć się wszystkiemu winnym, by czuć się nie wykrytym przestępcą, nie zdemaskowanym oszustem.”

„Nie trzeba być Indianinem, by czuć się samotnym i przerażonym w środku lasu. Była pani kiedykolwiek w lesie, setki kilometrów od cywilizacji? Las ma swoje ogromne, mroczne serce, niech mi pani wierzy. Nie będzie pani chciała wejść czemuś takiemu w drogę.”

„Czułam, że grzech jest jeszcze czymś straszniejszym niż wszystkie katusze piekła, bo jest zniewagą Boga – nieskończonego Majestatu.”

„Kiedy teraz słucham Killing Is My Business…, drapię się w głowę i zastanawiam „Na czym, do kurwy, byłem kiedy to napisałem?” To był taki okres w moim życiu, kiedy byłem pełny strachu i miałem mnóstwo do udowodnienia. Gdy nagrywałem te wczesne albumy, brak mi było psychicznej równowagi i nie doświadczałem uczuć innych niż gniew. Gdy czułem ból, byłem wściekły. Gdy byłem samotny, byłem wściekły. Byłem wściekły, gdy czułem się zawstydzony czy winny. Gdy byłem zadowolony, czułem się nie w porządku z tego powodu i myślałem, że ktoś mnie w coś wrabia.”

„Otworzyłem okno, tak jest, i śpiewałem za głośno. Czułem wspólnotę ze wszystkimi ludźmi. Zdarza się czasami, że traci się rozum.”

„Patrzyłam na piękną twarz, spokojną i nawet smutną […], i serce pękało mi z żalu. Czułam, że nie wywiązałam się z roli córki, że nigdy nie byłam dobrą córką, że mieszkałam w domu jak obcy człowiek i w niczym nie pomagałam tej samotnej duszy, temu staremu, choremu, przez wszystkich odrzuconemu i pozostawionego na swoim Olimpie człowiekowi, który mimo wszystko był moim ojcem i kochał mnie tak, jak umiał i mógł - i wobec którego muszę żywić nie tylko uczucia złe, ale i dobre.”