„U baby serce kruche, aby na nitce uwieszone. Zakołysze się i koniec.”

„Skrywamy przed światem swoje serca i umysły, ponieważ są bardzo kruche i wrażliwe, ale skrywamy je także dlatego, że to co się w nich kłębi, bywa tak bardzo przygnębiające i zdeprawowane, że nikt nie zniósłby takiego widoku.”

„Zapomnijcie o Pucharze, najważniejsze, że Londyn w końcu jest bezpieczny!”

„Teraz już wiem na pewno, że tam, na końcu tęczy, czeka na mnie spełnienie marzeń.”

„Kiedy mi mówisz, że mnie kochasz, to rozumiem ten wyraz, ale nic więcej, wyraz ten nie budzi nic w mym sercu, nic we mnie nań nie odpowiada.”

„Modlitwa, wyraz serca oddania, musi być naturalna i prawdziwa.”

„Najpierw starzeje się ciało, potem umysł, na końcu serce.”

„[…] odrębność stanowi jedną z podstawowych cech życia. Jeżeli nie otacza nas powłoka cielesna, musimy umrzeć. Człowiek egzystuje tylko wtedy, kiedy jest odizolowany od otoczenia. Czaszka to nasz hełm kosmonauty. Musimy w niej tkwić, bo w przeciwnym razie czeka nas zguba. Śmierć zaś uwalnia i jednoczy. Chociaż przeniknięcie do natury może się wydawać kuszące, oznacza ono zarazem koniec naszej kruchej tożsamości.”

„Któż może kochać i rozsądnym pozostać! Bojaźliwa jest miłość w młodzieńczym sercu.”

„Pod koniec października tu – nie gdziekolwiek! – owe
płonęły idy marcowe
w sercu zdeptanego narodu.”