„Wieczór bardzo był gorący,
ciężko poruszał się czas po asfalcie,
oczy biorących i niebiorących,
patrzyły cicho, jak samotny harcerz.”

„I zaczął klaskać, ale klaskał w zupełnym osamotnieniu, jego śmiech wyrażał pewność siebie, ale w oczach nie miał te pewności za grosz, patrzyły one raczej błagalnie.”

„Wiersze zawsze były potrzebne poszczególnym sercom niby światło samotnej świecy w domu wieczorem.”

„Mówię do ciebie tak cicho jak ptak
o świcie słońce upuszcza w twoje oczy
Mówię do ciebie tak cicho
jak ty do mnie”

„Samotnym jest się tylko wtedy, gdy ma się na to czas.”

„Nieraz skoczy do oczu
Całą prawdę wygarnie
krzyknie, że dłużej nie chce ze mną być
czasem znów pełna skruchy
uśmiech ma tylko dla mnie
tylko ty, wyzna cicho, tylko ty…”

„A tam, cicho być, ty pindo jedna. Ci te drugie oko wybije, tylko dokładnie.”

„Robi się coraz silniejsza – stwierdził cicho Lucivar, kiedy obaj patrzyli, jak wsiada do Wozu. – Lepiej się porusza. Chyba często pozwalasz jej być na górze. To dobre ćwiczenie dla nóg.”

„Spędzanie wieczorów na cichej lekturze zawsze stanowiło dla mnie źródło niebywałej przyjemności, lecz od czasu naszej separacji myśl o nieruchomym, samotnym trwaniu w towarzystwie jedynie strony tekstu oraz mych własnych wydobywających się na powierzchnię świadomości wzruszeń była mi nieznośna.”

„Moim obowiązkiem jest odczytanie intencji autora. Ale przygotowując swoje wieczory wybieram teksty, które we mnie coś poruszają. Wtedy mam pewność, że zostaną odczytane jako moje.”