„Więcej ludzi utonęło w kieliszku niż w morzu.”

„Najlepsza polityka to milczeć i umieć pływać. (…) Na przykład potop, który był, rzec można, wzorem konsekwentnej polityki. Ludzie zginęli, bo bluźnili. Ale przy tym zginęły wszystkie (prócz jednej pary) zwierzęta i ptaki, chociaż bynajmniej nie bluźniły. Wystarczyło, że świstały, beczały, miauczały, kwakały, szczekały, skrzeczały. I tego było za wiele – musiały utonąć. A milczące ryby nie wiedziały nawet o katastrofie. Czy ryba w ogóle może utonąć?”

„W każdej społeczności są głupcy i ludzie opatrznościowi. Ważne to jest dla jednostek społecznie wyrobionych, ale nieco zagubionych w morzu spraw.”

„Pana zainteresowania, to, z czym pan wrócił, są wysepką w morzu ignorancji. Wątpię, czy wielu ludzi chciałoby słuchać tego, co ma pan do opowiedzenia.”

„Lud doświadczony w walkach na lądzie i morzu, przyzwyczajony żyć z rabunku i łupieży w przyrodzonej jakiejś dzikości zawsze nieposkromiony.”

„Jeśli chcesz zbudować statek, nie gromadź ludzi, by zbierali drewno i rozdzielali obowiązki, ale wzbudź w nich tęsknotę za rozległym i niekończącym się morzem.”

„Nigdy więcej opieki ludu nad innym ludem.”

„Gwiazdy wokoło twojej głowy – pod twoimi nogi fale morza – na falach morza tęcza przed tobą pędzi i rozdziela mgły – co ujrzysz, jest twoim – brzegi, miasta i ludzie tobie się przynależą – niebo jest twoim – chwale twojej niby nic nie zrówna.”

„To nieprawda, że pisanie jest przyjemnością,
wsłuchiwania się w ciepłotą melodii wiatru.
Że wystarczy słuchać ludzi, chodzić brzegiem
morza, być wyrozumiałym dla pijaka.”

„Kieruję się zasadą: im więcej człowiek ma doradców, tym więcej ludzi mówi mu, co ma robić.”