„Strach tego miasta rozdziera mi serce. Muszę o nim pisać.”

„Strach to poziom, nad który muszę się wznieść, w przeciwnym razie utonę sam we własnym strachu.”

„Ze strachu, jaki przeżywa ludzkość, można całkiem przyjemnie żyć; trzeba tylko o nim pisać.”

„Jedyną rzeczą, której musimy się lękać, jest sam strach.”

„Nie ma już starego Paryża… Kształt miasta zmienia się szybciej, niestety, niż serce śmiertelnika.”

„Reportaże warto pisać tak, by czytelnik poczuł na własnej skórze strach, ból i upokorzenie.”

„Moje serce przejęte było strachem, zanim jeszcze zdałam sobie sprawę z mego lęku.”

„Głowa bowiem i serce, jak sam powiedziałeś, to najlepszy pergamin, na którym można pisać.”

„Kim chciałbym być
Poetą i chciałbym pisać wiersze
o Warszawie byłyby najpiękniejsze.
Pisałbym je nad Wisłą wymyślał z serca, z głowy,
pisałbym je w Łazienkach, na liściach kasztanowych.”

„Gdzie jest wielki strach, tam musi być wielki głód, a gdzie jest wielki głód, tam muszą być brudne interesy.”