„Miłość jest jak róża: wszyscy skupiają się na jej kwiecie, ale to kolczasta łodyga utrzymuje ją przy życiu.”

„[Abelard] używał (…) sformułowania nulla rosa est [łac. „nie ma róży”], by wskazać, że język może mówić albo o rzeczach, które przepadły, albo o rzeczach nieistniejących. (…) róża jest figurą symboliczną tak brzemienną w znaczenia, że nie ma już prawie żadnego: róża mistyczna i nie masz róży, która by nie zwiędła [wojna Dwóch Róż], róża jest różą [różokrzyżowcy], dziękuję za wspaniałe róże, świeżość i woń róż.”

„Odejść w kwiecie wieku to nie takie złe wyjście. Jak Cobain, James Dean, Hendrix? Wszyscy są legendami. Wiecznie młodzi i piękni.”

„Odejść w kwiecie wieku to nie takie złe wyjście. Jak Cobain, James Dean, Hendrix? Wszyscy są legendami. Wiecznie młodzi i piękni.”

„Odejść w kwiecie wieku to nie takie złe wyjście. Jak Cobain, James Dean, Hendrix? Wszyscy są legendami. Wiecznie młodzi i piękni.”

„Każda krzywizna stwarza wrażenie ruchu i życia. Linia krzywa powinna być pełna, zaokrąglona, zamknięta i harmonijna jak łodyga pełna świeżego soku.”

„Miłość jest to barwa na aksamitnym kwiecie. Patrz i używaj z daleka. Gdy go ściśniesz w palcach, zostanie plama i cały wdzięk przepadnie.”

„Miłość panieńska, szczęście w karty, łaska pańska i krasa róży – wszystko nietrwale rzeczy.”

„Kiedy przekwitną róże życia, nie zostaje nic prócz kolców.”

„Różo, różo, formalistko!
Różo, różo, bój się Boga!”