„Jest coś takiego jak dzieciństwo dorosłego. Bawisz się tak samo, tylko, że dużymi zabawkami, tylko, że odpowiedzialnie i naprawdę. I oto chyba w ogóle chodzi.”

„Prowadzę bloga modowego, który tak naprawdę pomógł mi być tu gdzie jestem… Założyłam tego bloga, ponieważ chciałam stworzyć taką swoją platformę, na której ludzie będą mogli usłyszeć mnie i to bardziej chodziło chyba o, z tym blogiem chodziło o moją muzykę… i też uważam, że moda jest taką nieodzowną mnie.”

„Nie ma istoty, którą można by uczynić odpowiedzialną za to, że ktoś w ogóle istnieje, że ktoś jest taki a taki, że ktoś urodził się w tych warunkach, w tym otoczeniu. – Jest to wielkie pokrzepienie, że nie ma takiej istoty.”

„Wierzę, że najtrudniej jest zrobić film dla dzieci, który spodoba się i będzie bawił także dorosłych.”

„Wiedziałem, że nikt nigdy nie był winny temu, że ludzie popadają w nałóg. Oni sami są odpowiedzialni za ich własne zachowanie. Nie jest za to odpowiedzialny dealer, przyjaciel czy dzieciństwo.”

„Dzieci nie są infantylne. Chyba że udają dorosłych.”

„Dlaczego właśnie ja sformułowałem zasadę względności? Ile razy zadaję sobie to pytanie, wydaje mi się, że przyczyna jest następująca: normalny dorosły człowiek w ogóle nie rozmyśla nad problemami czasu i przestrzeni. W jego mniemaniu przemyślał to już w dzieciństwie. Ja jednak rozwijałem się intelektualnie tak powoli, że czas i przestrzeń zajmowały moje myśli nawet wtedy, gdy stałem się już dorosły.”

„Te dzieci potrzebują czuć to samo, co inne dzieci. Bawić się, śmiać się i płakać, zawierać przyjaźnie, cieszyć się zwykłymi doświadczeniami dzieciństwa. Czuć się kochanymi, pielęgnowanymi i włączonymi w świat, w którym żyją, bez piętna, które AIDS na nich odcisnęło.”

„Żałuję jedynie mojego dzieciństwa. Szkoda, że nie wróci. Chciałabym być dzieckiem ze świadomością dorosłej osoby.”

„Patrzę… Dwanaście dorosłych osób dobrowolnie aresztowanych w baraku…(…) Że się niby dobrze bawią…!”