„W przeciwieństwie do monoteizmu, politeistyczne, panteistyczne, mistyczne czy ateistyczne religie mogą pozwolić sobie na to, by być zdecydowanie mniej kategoryczne i głosić swoje zasady w hipotetycznej, nie fundamentalistycznej, nie normatywno-dogmatycznej i autorytarnej formie. W wielobóstwie już sama wielość bogów powoduje relatywizację rozkazów, nakazów i zakazów tego czy innego boga. W religiach panteistycznych właśnie totalność i uniwersalność rzeczywistości poza przypadkowymi zjawiskami jest całkowicie boska, tak że każdy i wszystko wewnątrz tej rzeczywistości partycypuje w boskości. Tym samym, w odróżnieniu od monoteizmu, nie istnieje tu żadna najwyższa instancja, która wszelką boskość nosi wyłącznie w sobie i może wypowiadać się oraz decydować o wszystkim.”
Zakaz myślenia. Fundamentalizm w chrześcijaństwie i islamie
Źródło: s. 21
Podobne cytaty

Źródło: Marta Kijewska-Trembecka, Quebec i Quebecois. Ideologie dążeń niepodległościowych, Kraków 2007, s. 101.

Źródło: „Zawsze Wierni” nr 4 (173), lipiec-sierpień 2014, s. 11.

Źródło: Homilia w katedrze płockiej, 19 września 1999

Źródło: Anna Jasińska, Zuzanna O'Brien, Top 10. Rok kobiet, „Twój Styl”, nr 1 (270), styczeń 2013, s. 132.

Źródło: rozmowa Katarzyny Wężyk, Prawica wojuje na słoniach, „Gazeta Wyborcza”, 23–24 sierpnia 2014.

„Teologia powoduje w religii mniej więcej to samo, co trucizna w środkach spożywczych.”