„Pierwszego dnia w szkole teatralnej musiałam wejść na scenę i improwizować. Stanęłam na środku i poczułam się jakoś znajomo. Miałam opowiedzieć o śmierci kogoś bliskiego i wygłosić mowę na pogrzebie. Płakałam, śmiałam się… sama z siebie, te emocje pojawiły się znikąd. Gdy wszyscy zamilkli, pomyślałam: „O kurczę, nie jest dobrze”. Ale gdy cała klasa zaczęła bić brawo, poczułam, że właśnie do tego jestem stworzona.”

— Diane Kruger

Źródło: „InStyle” nr 9 (18), 2009

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

śmierć , płacz , scena , wejście , klasa , emocja , pogrzeb , cały , płakać , bić , bliski , mienie , pierwszy , stworzenie , pojawić , środek , brawo , poczucie

Diane Kruger 6

aktorka i modelka niemiecka 1976

Podobne cytaty

„Człowiek, który staje na scenie, gdy ludzie biją mu brawo, ma problem z „podpompowanym” ego, ale od czego jest rodzina i żona – cieszę się, że mogę wrócić do wspólnoty i poczuć się normalnie jako grzesznik. Nie mając zaplecza w postaci rodziny i wspólnoty, mógłbym się pogubić i stracić prawdziwy obraz siebie.”

Robert Friedrich (1968) polski gitarzysta, pseud. Litza (Acid Drinkers, Arka Noego)

Źródło: Arek Lerch, „Pokusy są potrzebne” – mówi Litza w nowym numerze „W Sieci”. Fragment wywiadu, wnas.pl, 11 maja 2014 http://wnas.pl/artykuly/4839-pokusy-sa-potrzebne-mowi-litza-w-nowym-numerze-wsieci-fragment-wywiadu

„Trudno jest grać śmierć najbliższej osoby i wprowadzać się w stan totalnego smutku, bo trzeba te wszystkie emocje poczuć w sobie.”

Katarzyna Glinka (1977) polska aktorka

Źródło: 500xBARWY: „Stępione pazurki Kasi Górki”. Wywiad z Katarzyną Glinką, 1 grudnia 2010 http://www.barwyszczescia.pl/15684/500xbarwy-stepione-pazurki-kasi-gorki.html

„W telewizji o wydarzeniach mówi się w procentach, w liczbach… Na scenie teatralnej nagle te dane istnieją w jednej, bardzo bliskiej postaci. Sprawy, o których np. w informacjach, mówi się bardzo ogólnie, tu są na wyciągnięcie ręki. Nagle możemy się tym ludziom przyjrzeć i poczuć ich emocje. W teatrze przede wszystkim czuje się emocje (…).”

Paweł Demirski (1979) polski dziennikarz i dramaturg

Źródło: „Życie”, 3 marca 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/starzenies.htm

„(…) aktorstwo jakoś nigdy specjalnie mnie nie pociągało. Zresztą najpierw zdałam na anglistykę. Tylko, że studiując poczułam, że mam w sobie jakiś głód: świata, emocji, przeżyć… Wtedy znalazłam ogłoszenie o naborze do studia teatralnego. Pomyślałam, że to będzie taki oddech: od wykładów, laboratorium językowego… I jakoś się wciągnęłam. Na egzamin do szkoły teatralnej namówiła mnie Dorota Pomykała. Ale gdybym nie zdała za pierwszym razem, pewnie dałabym sobie spokój. Mam poczucie, że trzeba ogromnej odwagi i ogromnej pracy, by swoją osobą zawracać głowę widzom.”

Agnieszka Warchulska (1972) polska aktorka

Źródło: Małgorzata Karnaszewska, Agnieszka Warchulska – Jak kolorowy ptak http://www.m-jak-milosc.pl/76609/agnieszka-warchulska-jak-kolorowy-ptak.html

„Trzeba było improwizować, bo nagle zrobiło się miejsce na środku i musiałem rzucić. Dobrze, że nie obronił Białorusin, bo teraz bałbym się wrócić do szatni.”

Mariusz Jurkiewicz (1982) polski piłkarz ręczny

o ostatniej akcji w meczu Polska – Białoruś w fazie zasadniczej Mistrzostw Europy w Danii w 2014 roku.
Źródło: Gdyby Białorusin obronił, bałbym się schodzić do szatni http://www.wspieramyklub.pl/home/aktualnosci/28666,.html