„Prawdziwy, powszechny pożytek z komedii tkwi w samym śmiechu.”

„Jesteśmy tak przyzwyczajeni grać komedię wobec drugich, iż w końcu gramy komedię wobec samych siebie.”

„Czasami bywa tak, że komedia może być gorszą jakością niż dramat, i tak przez lata była traktowana. Śmiech w naszych ostatnich rodzimych komediach jest takim trochę nieprawdziwym śmiechem, a filmy popełniają niebezpieczny mariaż z komercją. Wtedy miarą ich sukcesu stają się tylko cyfry określające, ile osób kupiło bilety.”

„Nie ma prawdziwie dobrej komedii, która by wzbudzała śmiech „z niczego”, w dobrej komedii zawsze chodzi o jakiś porachunek. Komedia autentyczna, nawet jeśli potrąca o struny czystego szaleństwa, o komizm absurdalny – karmi się obserwacją życia. Związki z życiem odnajdziemy nawet w tzw. czystym żarcie, pozornie tylko abstrakcyjnym.”

„Komedia to niezwyczajni ludzie w prawdziwych sytuacjach, farsa to prawdziwi ludzie w niezwyczajnych sytuacjach.”

„Śmiech jest dla duszy tym samym, czym tlen dla płuc.”

„Wydaje mi się, że komedia jest najtrudniejszym gatunkiem filmowym. Szczególnie trudne jest znalezienie właściwego rytmu. Dlatego między innymi podziwiam Billy Wildera, że potrafi tak prowadzić aktorów i spiętrzać efekty komediowe, że ledwo przebrzmi śmiech wywołany jedną kwestią dialogową, lub sytuacją, już widz zmuszony jest śmiać się z następnej, która z poprzedniej bezpośrednio wynika. Można bowiem stosunkowo łatwo wywołać śmiech raz, natomiast wywołać tym samym zdaniem kilkakrotne wybuchy śmiechu jest niezwykle trudno.”

„Pamiętaj, że śmiech, który sam do twoich drzwi puka i pyta się: „Mogę wejść?”, to nie jest prawdziwy śmiech. Nie! To jest król i on przychodzi kiedy chce i jak chce. Nikogo o pozwolenie nie pyta; właściwych momentów nie wybiera. Mówi tylko: „Jestem!””

„Norwid mówił, że są „białe tragedie i wysokie komedie”. Chciał, żeby w teatrze mówiono o współczesności, o zwykłych ludziach, a nie tylko o bohaterach narodowych i zwrotnych punktach historii. Jego myślenie jest mi bliskie i dlatego zdecydowałem się opowiedzieć o współczesności komedią. Ale nie komedią nudną i bez refleksji, tylko taką, w której zobaczymy nas samych.”

„Świat jest teatrem, w którym nie grają zazwyczaj jednej sztuki naraz. Tutaj człowiek przychodzi, by obejrzeć groteskę lub komedię, by pośmiać się i odpocząć, a oto nagle komedia zamienia się w tragedię lub też komedia i tragedia toczą się jednocześnie, czasem nawet z tymi samymi bohaterami występującymi na scenie.”