„Emigrancki los to strasznie smutna sprawa. Kompleksy! Żale! Urazy!”

„Życie to ciężka i smutna sprawa.”

„Smutny jest los kobiet, gdy przekroczą trzydziestkę – cóż im po wolności, poza tym, że mogą dać to, czego nikt nie chce.”

„Czy to nie smutne, że większość ludzi musi zachorować, by zdać sobie sprawę z cudowności życia?”

„Kontuzje to zmora każdego sportowca. Pod tym względem los mnie nie oszczędzał. A drobne urazy to w piłce ręcznej normalka – jak cię nic nie boli, to albo nie grasz w piłkę ręczną, albo się obijasz na boisku.”

„Los staje się sprawą ludzką i określaną przez ludzi.”

„(…) ci najwięksi komedianci to najczęściej też najwięksi depresanci. Na przykład Kobiela był podobno strasznie smutnym człowiekiem, a Cybulski bardzo wesołym.”

„Być łajdakiem i jednocześnie nie chcieć sobie z tego zdać sprawy – to straszna cecha rosyjskiego łajdaka.”

„Miła, czemu jesteś taka smutna,
Gdy jedziemy już do Kutna złączyć nasz los?
Pomyśl – kiedy już będziemy w Kutnie,
Może będzie jeszcze smutniej? Tak dzień i noc.”

„Los Angeles to o wiele bardziej smutne miasto niż mój kochany Dublin. Irlandczyków uważa się za smutasów. To bzdura! Mamy poczucie humoru i dystans do samych siebie, jak mało kto.”