„(…) byłem tak chorobliwie nieśmiały, że kłopot sprawiało mi głośne wypowiedzenie zwykłego zdania. A co dopiero, gdyby to zdanie miało mieć jakiś sens teatralny. (…) Nadal jestem człowiekiem nieśmiałym, ale teraz myślę, że nieśmiałość aktorstwu raczej sprzyja niż przeszkadza.”

„Obawiać trzeba się nie tych, co mają inne zdanie, lecz tych, co mają inne zdanie, lecz są zbyt tchórzliwi, by je wypowiedzieć.”

„Mało ludzi myśli, ale każdy chce mieć swoje zdanie.”

„A co to za demokracja, gdzie każdy może mieć swoje zdanie?”

„Jestem zdenerwowany przez koncertami, ale moim zdaniem, jeśli się nie jest, nie ma sensu występować.”

„Nigdy nie należałem do najłatwiejszych kapitanów i gdy miałem swoje zdanie na jakiś kontrowersyjny temat, to nie bałem się go wygłaszać. Traktowałem to jako atut (…).”

„Uciekam, więc jestem. A raczej uciekam, więc przy odrobinie szczęścia nadal będę.”

„Moim zdaniem to niczego nie jestem pewien, jednak widok gwiazd sprawia, iż zaczynam marzyć.”

„Jestem Rzymianinem, jestem człowiekiem: dwa zdania identyczne.”

„Jestem poetą – mieszkam w języku. To proste zdanie, które przed chwilą wypowiedziałem, budzi we mnie niepokój. Zdanie to nie jest żadną metaforą. Mój niepokój wynika z poczucia, że jest ono po prostu prawdziwe, a zawarta w nim prawda ma bardzo dojmujące konsekwencje.”