„W dolinie milczał z gębą pełną srebra
stojąc nad kością, na której się potknął,
on, który szedł do wójta potem i meldował: człowiek,
nie, nie człowiek, grenadier, szkielet z bladą twarzą,
z hełmem na głowie, nie:
na bladej czaszce (…).”

„Jedynie szpak z wysoka pogwizduje,
szydząc sobie do woli: ej, co to znaczy
być ze wsi, nie będąc człowiekiem wójta!”

„Czyż oni [mnisi] nie mają tych skrzynek ze złota i srebra, pełnych kości i trupów”

„W każdym człowieku jest trupia czaszka i powiadam wam, że trupia czaszka jest w życiu wszystkich ludzi.”

„Wydawca to człowiek, który pija szampana z czaszki autora.”

„To bardzo interesujące, co się dzieje z człowiekiem oraz między ludźmi, gdy milczą. Kiedy złożymy śluby milczenia, w głowie odbywa się wielkie gadanie. Trzeba je wyciszyć, żeby osiągnąć również milczenie wewnętrzne. Wtedy objawia się harmonia świata.”

„Człowiek, który wie, że milczy, który wie, że kocha, nie wie, ani co to jest milczenie, ani co to jest miłość.”

„Człowiek po to wymyślił samochód, aby wygodnie siedzieć, stojąc w korkach.”

„Przyjemnie jest słuchać, jak ten człowiek milczy.”

„Przypominam jeszcze teraz
Bladej twarzy alabastry,
Krucze włosy – a we włosach
Srebrne astry…”