„Ludzie z daleka wracający do Boga są nieraz uderzeni tym głębokim pokojem, który opanowuje ich, gdy uczynią decydujący krok i ugną przez Bogiem kolana. Dotąd ich serce było szarpane w różnych kierunkach przez pragnienia nie dające się ze sobą pogodzić; teraz pragnienia niezgodne z miłością Bożą zamarły, a te, które się tej miłości nie sprzeciwiają, doskonale się jej podporządkowały, tworząc harmonijną całość.”

„Wiersz jest spełnioną miłością pragnienia, które pozostaje pragnieniem.”

„Tylko słowa miłości skruszą coś z serca i uczynią darem.”

„Pierwsze chrześcijaństwo głosi Boga miłości („Bóg jest miłością” – 1 J 4,8). Miłość ta rozlewa się na cały świat, jest miłością darzącą i tworzącą dobro, miłością życzliwości i przyjaźni. Taka miłość ma charakter duchowy i osobowy, jest więc wyższa ponad miłość cielesnego upodobania i pożądania. Miłość ta jest zawsze gotowa do ofiary ze siebie na rzecz dobra innych. Miłość chrześcijańska wzoruje się na Miłości najwyższej, zawiera się w miłości Boga i bliźniego, nawet nieprzyjaciela. Miłość ta jednoczy społecznie i daje pokój.”

„ŻYCIE + PRAGNIENIE = CZŁOWIEK; ŻYCIE – PRAGNIENIE = BÓG”

„(…) uczucie miłości i pragnienie spełnienia miłości jest ponadczasową sprawą. To nie jest tak, że dziś jest inaczej niż 200, 500, kilka tysięcy lat temu. Gdyby było inaczej, to by nas na świecie nie było. Bo z pragnienia fizycznego i z pragnienia psychicznego świat się w ogóle posuwa do przodu.”

„Serce jest na to, abyśmy kochali, a cóż bardziej jest miłości godne, jak Bóg.”

„Miłości nie można uzasadnić, nie można jej zagubić w wielkich ambicjach czy pragnieniu wielkości.”

„Bóg jest miłością. Bóg jest prawdą. Bóg jest prawdziwą miłością. Świat Boga jest światem miłości i prawdy, nie ma prawdy poza miłością. Człowiek nie jest spełniony bez miłości i nie doświadczy prawdy, będąc daleko od Boga.”

„Nadmierne pragnienie, by być kochanym, niewiele ma wspólnego z prawdziwą miłością. Umiłowanie samego siebie zawiera zawsze coś samobójczego.”