„Potem”: eufemizm na stratę i samotność, na praktyczne i emocjonalne porządki po rytuałach śmierci.”

„Ludzie prędzej puszczają w niepamięć śmierć ojca niż stratę ojcowizny.”

„Śmierć leczy samotność.”

„Samotność jest przedsionkiem śmierci.”

„Nie boimy się własnej śmierci tak bardzo, jak odejścia tych, których kochamy. Nie umiemy pogodzić się z ich stratą i doprowadza nas to do szaleństwa.”

„Ludzie łatwiej, odkąd świat jest światem, znoszą ojca śmierć, niż ojcowizny stratę.”

„Śmierć to samotność i wolność ostatnia.”

„(…) przerwanie naszej dobrowolnej samotności było prawdziwym cierpieniem, miało wszelkie cechy klęski, było poważnym zamachem na porządek naszego życia.”

„Samotność ma to do siebie, że najpierw boli, a potem człowiek zaczyna ją cenić.”

„Myślę, że samotność jest gorsza niż śmierć, bo śmierć jest aktem, na który nie mamy wpływu, choć bardzo boli, jest poza nami, a samotność jest rozdrapywaniem. Człowiek zastanawia się wtedy, kim jest. Kim jest dla kogoś i kim jest dla siebie, dlaczego inni go nie akceptują?”