„Ilekroć zastanawiamy się, co czemu przypada, pod uwagę bierzemy, czego użyto do ozdobienia innej rzeczy, gdyż rzecz przyłączona przypada rzeczy głównej. Przypadają zatem klejnoty wprawione w filiżanki lub misy właścicielowi zastawy.”

„Ziobro ironizuje, bo w gruncie rzeczy się boi. Ta ekipa nie będzie mówiła tego, czego nie można powiedzieć w obecnym stanie rzeczy.”

„Zawsze bowiem dążymy do rzeczy zabronionych i pragniemy tego, czego nam odmówiono.”

„Skoro robimy tak fantastyczne rzeczy
Czemu się nie przekłada to na pieniądze?”

„Istnieje jeden tylko sposób zapobiegania niebezpieczeństwom rewolucji; zrobić z niej prawo; lud cierpi, jest niezadowolony ze swego losu: jest to chory, który jęczy, dziecko w kołysce, które krzyczy; stańcie przed nim wysłuchajcie jego skarg, zbadajcie ich przyczynę, ich następstwa, obliczcie, jeśli trzeba, ile przypada na przesadę, a następnie natychmiast zajmijcie się bez wytchnienia ulżeniem cierpiącemu; rewolucja dokona się wówczas bez hałasów jako naturalny i szczęśliwy rozwój dawnego porządku rzeczy.”

„Bogu nic nie ujmuję. Cokolwiek bowiem jest, z Niego i przez Niego jest. Nie jest jednak w sposób niejasny i bez racji (uporządkowania), która w tej mierze, w jakiej poznawana jest przez wiedzę ludzką, winna być brana pod uwagę. W tym natomiast, w czym wiedza ludzka całkowicie zawodzi, rzecz należy odnosić do Boga. Zatem my, jako że obawiamy się rzeczy niezrozumiałych, powinniśmy poszukiwać racji.”

„Nie należy mówić, choćby nie wiem co się stało, gdyż zawsze mogą stać się rzeczy nieprzewidziane, których nie braliśmy pod uwagę.”

„Gdybyśmy robili wszystkie rzeczy, które jesteśmy w stanie zrobić, wprawilibyśmy się w ogromne zdumienie.”

„Duszą rzeczy, jej istotą jest nie to co widzimy, ale to czego nie możemy dostrzec i co – w najlepszym razie – tylko przeczuwamy.”

„Kreacja bierze się z przebłysku, z błędu w stosunku do zwykłego biegu rzeczy. Niczego dobrze nie zrobimy, dopóki nie przestaniemy się zastanawiać, jak to zrobić.”