„(…) szczęście jest czymś równie zaskakującym jak pech. Jedno i drugie nie ma żadnej przyczyny – nie jest ani nagrodą, ani karą. Po prostu jest – najbardziej niezrozumiałe ze wszystkich pojęć.”

„Kto miał szczęście w miłości, nie może mieć o niej żadnego pojęcia.”

„Żyjemy tak, jakby życie było karą. A przecież jest nagrodą.”

„Szczęście rzadko bywa nagrodą; częściej jest niespodziewanym prezentem.”

„Małżeństwo dobrane, jakież to szczęście na ziemi! Jeżeliby się kiedy sprzeciwiać sobie mogli, chybaby to wtenczas nastąpiło, gdyby jedno za drugie umierać chciało.”

„Największą nagrodą była dla mnie owacja po pokazie w Gdyni. Główną przyczyną tej owacji była Danuta, ale to jest największa nagroda.”

„W nauce próbujemy w sposób zrozumiały dla wszystkich opowiedzieć o tym, o czym nikt wcześniej nie miał pojęcia. W poezji – wręcz przeciwnie.”

„Przyczyna odnosi się do przeszłości, kara do przyszłości.”

„Władza ma się tak do rządu, jak myśl do mowy, jak idea do czynu, jak dusza do ciała; władza jest zasadą rządu, jak rząd jest pełnieniem władzy; znieść jedno z nich, jeżeli to zniesienie ma być rzeczywiste, to zburzyć jedno i drugie; z tej samej przyczyny zachować jedno z nich, jeżeli zachowanie jest istotne, znaczy utrzymać oba.”

„Jak to jest, że dni, zdarzenia, chwile które były tak piękne, nagle stają się wstrętne i to bez żadnego, żadnego konkretnego powodu? Po prostu się zmieniają. Bez najmniejszej przyczyny.”