„Cóż ci powiem, kochany, nowego?
Cóż ci dam, czego inni nie mieli?
Wierz mi, życzę ci wszystkiego najlepszego,
chcę ci noce pochmurne rozbielić.(…)
Co uczynić z tobą, co ze mną,
gdyś w ramionach moich zimny jak w przeręblu?
Kiedy ręce i serce masz tylko dla siebie,
jak cię, miły, zatrzymać? Już nie wiem!”

„K – jak: kocham cię,
A – aniele mój,
S – jak: sny ci moje wszystkie dam,
I – Ideale mój,
U – usta po to masz,
żebym, aż mi zabraknie tchu,
ciągle je całować mógł.”

„Ci, co łamią serca, są wszędzie, kochanie i trzeba ich zatrzymać.”

„Dam Ci wybór, którego ja nigdy nie miałem.”

„Twój ojciec i matka mówią, że to nie to.
„On nic nie ma, opamiętaj się kobieto”.
A ja mam dla ciebie najdroższe, co mam.
Dam ci moje serce, miła, bo cię kocham.”

„Jeśli masz zdrów żołądek i lędźwie, i nogi,
To i cóż ci dać mogą by skarby królewskie?”

„(…) kiedy odchodzi ktoś, kogo pragniesz, usiłujesz go powstrzymać, wyciągasz do niego ręce, masz tym samym nadzieję, że uda ci się zatrzymać jego serce. Ale nic z tego. Serce ma niewidzialne nogi.”

„Gdyby ci nikt nie powiedział, że nie będąc kochanym, jest się nieszczęśliwym, byłbyś szczęśliwy. Jeszcze jedno złudzenie: że zewnętrzne zdarzenia lub inni ludzie mogą cię zranić. Nie mogą. To ty im dajesz taką władzę nad sobą.”

„Chcę ci dać siebie więcej,
lecz nie wiem czy ty
nie potrafisz przyjąć.”

„Czy nie chciałbym poinformować cię, gdyby było inaczej?
– Ale czy poinformowałbyś?
– To by zależało.
– Od czego?
– Od tego, czy mógłbym powiedzieć ci prawdę.
– A powiesz mi prawdę?
– Czy ja wiem co to jest prawda?
– Czy mógłbyś mnie okłamać?
– Tylko gdybym znał prawdę.
– Widzę, że jesteś ze mną szczery
– Wymaga tego mój ojciec.”