„Jak wędrowne ptaki
swój rzucamy brzeg
rodzinny brzeg
Wśród opuszczonych miast
poranna wstaje mgła
i tylko żegna nas
zachodni wiatr”

„(…) w tym spojrzeniu można się dosłuchać
morza, gdy bije o samotne brzegi, a nawet
ćwierknięcia ptaka osnutego mgłą lub upartą mżawką.”

„Godzina szósto rano – Zachodni Brzeg Jordanu.
Jadom żydowskie czołgi: niy majom dobrych zamiarów”

„I tu, tutaj właśnie zatrzymuje się światło,
choć pewnie brzeg rzeki gdzieś płonie pięknie i płonie
brzeg morza, którego nie widać,
ognia nie widać, który to morze wyrzuca na brzeg.”

„Muzyka jest jak morze. Stoisz na jednym brzegu i patrzysz w dal, ale dojrzeć drugiego brzegu niepodobna.”

„To miasto jest moje
i ja jestem jego
w kryształowym powietrzu
płyniemy wzdłuż brzegów
czy jest piękne? – to mało istotne pytanie
ważne że łodzią jest
i jest przystanią.”

„Ze wszystkich kluczy do domów najważniejszy jest wędrownych ptaków klucz.”

„Powrócisz tu, gdzie nadwiślański brzeg.”

„Obudzili się oboje, kiedy słońce, wzniósłszy się ponad grzbiety górskie, zalało blaskiem przeciwległy brzeg rzeki. Rozżarzona czerwień wynurzyła się z porannej mgły i niczym ognista łuna rozgorzała nad lasami aż po horyzont.”

„Kobieta wyszła z wody na brzeg całkiem sucha (i od tego czasu kobiety zawsze wychodzą z wody na brzeg całkiem suche).”