„Nie zginaj karku nisko zbyt – w jutrzejszy musisz wierzyć świt.”

„Nasze twarze poryły żal i życia piętna
choć w oczach nie zgasł jeszcze nam miłości żar,
na rękach ciążył łańcuch: gadzinowa pętla,
wciąż nas gniotła ku ziemi jakaś moc przeklęta
i ciężarem straszliwym zginała nam kark.”

„To, co przychodzi nam zbyt łatwo, nisko cenimy. Tylko wysoka cena nadaje rzeczom wartość. Niebiosa wiedzą, jaką zapłatę, wziąć za swoje dobra.”

„Naprawdę jestem w szoku. Skąd taki stosunek władz, oczywiście, długo objaśniać nie trzeba. Hieorhij Stanisławowicz zawsze trzymał się swoich zasad. Nie zginał karku, w przeciwieństwie do wielu. (…) Naprawdę był bardzo pryncypialnym człowiekiem i to, że ta władza mści się nawet na martwych ludziach, mści się za to, że mieli swoje zdanie, jak nic innego charakteryzuje moralność tej władzy.”

„Szekspir, możecie mi wierzyć, stoi absurdalnie zbyt wysoko i sława jego nazwiska spadnie.”

„Bo nie wystarcza dla mnie tylko urodzić się i umrzeć, muszę zbyt często umierać.”

„Znamy upokorzenia, znamy obraźliwy język, zepchnięto nas w otchłań opresji. I zdecydowaliśmy się podnieść, czyniąc protest naszą jedyną bronią. To, że mamy prawo do protestu, przysparza Ameryce ogromnej chwały.
Nawet jeśli codziennie jesteśmy zatrzymywani, wykorzystywani, deptani, to nigdy nie pozwólmy nikomu sprawić, że upadniemy tak nisko, by zacząć go nienawidzić. Musimy użyć oręża miłości. Musimy współczuć tym, którzy nas nienawidzą, i być dla nich wyrozumiali. Musimy uświadomić sobie, że wielu z nich nauczono, by nas nienawidzili, i że ludzie ci nie są w pełni odpowiedzialni za swoją nienawiść. Lecz w naszym życiu stoimy u progu dnia, jesteśmy zawsze tuż przed świtem.”

„W tym świetle musimy spojrzeć ostrzej i na zamiar rozmieszczenia nowych rakiet, wycelowanych również w nasze miasta. Polska krew jest nisko notowana na waszyngtońskiej giełdzie.”

„życie to umieranie świt po świciea w tym świcie do wilków wyciew ludzkim skowycie”

„Wyczyściłem piłkarzom buty, ale muszę przyznać, że nie zrobiłem tego zbyt dokładnie.”