„Czy wykonując wyrok na mordercy nie popadamy w błąd, jak dziecko, co bije krzesło, o które się uderzyło?”

„Bicie dzieci jest wielkim błędem. Dzieci bić nie wolno, nigdy. I chociaż bicie uczy, to pamiętajmy, że zawsze złych rzeczy.”

„W pokoju zapanowała cisza. Oficerowie patrzyli na Biegańskiego, a on pod tymi spojrzeniami kulił się w krześle jak pod uderzeniem pałek.”

„Hańba mordercom kobiet i dzieci.”

„Rzadko mogę patrzeć na kogoś i nie uderzyć. Inni wolą monolog wewnętrzny. Ja nie. Wolę bić.”

„Pocałunków dałem wam wiele, a uderzeń mało. A jeśli was biłem, to ogonem pawia. Dziś moje drogie, kocham was nieskończenie więcej niż tylko dlatego, że jesteście dziećmi, które zrodziłem.”

„Zwierzęta, jak dzieci, biorą, czasem proszą, na jedno
wychodzi. Dzieci, jak zwierzęta, biją się, gryzą się i liżą
po stopach.”

„Mówić to popadać w tautologie.”

„Wezwano mnie, kazano się obnażyć, położyć na taborecie. Spodniami związano mi nogi (…) Strażnik stanął okrakiem nad moją głową. Jeszcze mnie kluczem uderzył. I wtedy zaczęła się „polka”. Bito. Usta miałem zatkane dywanem. Nie widziałem czym bito: czy pałkami czy żelazem czy czymś innym.”

„To nie do pomyślenia, by homoseksualista adoptował dziecko, będziemy się bronić. (…) Trybunał może sobie wyrok wydać, ale i tak nie będzie on w Polsce wykonany.”