„W Zambii przekonałem się, jak piękna i zarazem niebezpieczna może być Afryka.”

„Nie ma takiego Quasimodo, który by nie był głęboko przekonany, że pasuje do niego tylko bardzo piękna kobieta.”

„Demokracja jest piękna w teorii, ale w praktyce to porażka. Wy w Ameryce przekonacie się o tym pewnego dnia.”

„Nie idzie już tu nawet o serca, bo te, tak pod jedwabnymi, jak pod wełnianymi i perkalowymi stanikami, są u tak zwanej płci pięknej drażliwym i zarazem bezbronnym miejscem; byle co zranić je może, byle co zawojować.”

„Hemoroidy, to ta część naszego wnętrza, która wydostając się z niewoli jamy brzusznej, próbuje na własne oczy przekonać się, jak piękny jest ten świat.”

„Na mapie serca zanotowane było
Jako szczęśliwy acz niebezpieczny port;
Powinna go omijać piękna fregata M i ł o ś ć,
Skoro ją zwykł tam witać nieustający sztorm.”

„Ja naprawdę szczerze i uczciwie kocham ludzi…
To byłoby zbyt piękne, gdyby istniał Bóg… zbyt wygodne, zbyt przyjemne. A zarazem zbyt potrzebne. A jak coś jest tak potrzebne i wygodne, to jest też podejrzane – w każdym razie dla mnie.”

„Najpiękniejsza chwila u kobiety, jedyna, w której zdolna jest stworzyć owo upojenie duszy, o którym mówi się zawsze, a którego doświadcza się tak rzadko, to ta, kiedy przekonani o jej miłości, nie jesteśmy jeszcze pewni jej ustępstw.”

„Marzę o szlachetnym bractwie, złożonym jedynie z przekonanych artystów, zakochanych w pięknie i dobru, których dzieła i postępowanie posiadałyby ową niemożliwą do zdefiniowania cechę, którą nazywam nabizmem.”

„Bohaterka „Pieśni nad pieśniami” prawdopodobnie nie była okularnicą o iksowatych nogach, ale to nie znaczy, że piewcy takich okularnic bluźnią Bogu. Uważam też, że opiewanie piękna kobiety nie unieważnia jej doktoratu. Ale ja w zasadzie nigdy nie mam na myśli modelek, kobiet absolutnie pięknych. Ich piękno jest trochę nieludzkie, a nieludzkość bywa niebezpieczna.”