„Miłość nie pragnie, aby jej dogadzano, ani nie stara się wcale o własną wygodę; lecz troszczy się o dobro innych i buduje Niebo pośród piekielnej rozpaczy.”

„Nie można własnego szczęścia budować na nieszczęściu innych.”

„Miłość niczego innego nie pragnie, tylko spełnić się.”

„Może dlatego utarło się, że niebo jest nad nami, a piekło pod, gdyż chcąc dojść do raju, trzeba wznieść się ponad własne słabości, podążając w piekielne czeluście – wystarczy staczać się w dół.”

„Pośród tego morza cierpienia Richard Morgan zmartwychwstał i zrozumiał, że ból innych jest trudniejszy do zniesienia niż własny.”

„Jeśli w niebie emitują seriale,
to ja do nieba nie chce wcale, ja tu zostaję.”

„Dobro naszej duszy przewyższa dobro ciała i musimy przedkładać nad wygodę naszego ciała dobro duszy naszego bliźniego. Stąd też, czy nie widzicie, iż istnieje granica, której żadna forma mody nie może sobie pozwolić na przekroczenie, granica poza którą moda staje się źródłem upadku dla duszy niewiasty i dla dusz innych osób? Masz obowiązek to odrzucić.”

„Do głupoty innych nie mogę przywyknąć. Do głupoty własnej przywykać nie muszę, bo ona mnie ani nie mierzi, ani nie boli. Jej po prostu wcale a wcale nie czuję.”

„Potrzeba nieustannej odnowy umysłów i serc, aby przepełniała je miłość i sprawiedliwość, uczciwość i ofiarność, szacunek dla innych i troska o dobro wspólne, szczególnie o to dobro, jakim jest wolna Ojczyzna.”

„Czy zgadniesz, jaki nastrój mną owłada,gdy w dziczy cierpię wśród Sarmatów, Getów? Jam niezwyczajny ich wody i nieba,innej mi ziemi, jak zbawienia, trzeba.Dom tu bez wygód, jadło szkodzi zdrowiu, bodaj ktoś lekiem w chorobie dopomógł, bodaj przyjaciel zmylił litościwieswą opowieścią czas, co mży leniwie. Leżę bezsilny pośród obcych ludziNa skraju świata. Zda się: przeszłość wraca…”