„Człowiek dobrze mówi o innych, gdy im nie zazdrości i stąd wziął się zapewne zwyczaj chwalenia nieboszczyków.”

„Człowiek jest tak mocno związany ze sobą, że trudno mu o sobie zapomnieć, można jednak wyrobić w sobie zwyczaj myślenia o innych.”

„Tylko nieboszczyk sprawdza się jako właściwy człowiek na właściwym miejscu.”

„Należy mówić stale dobrze o płci pięknej w ogólności; chwalić te, które są miłe; milczeć o innych; obcować z nimi mało; nie ufać im nigdy; i nigdy nie uzależniać swego szczęścia od jakiejkolwiek kobiety.”

„Kto zazdrości bratu swemu tego, co Pan mówi i czyni za jego pośrednictwem, grzeszy świętokradztwem, ponieważ zazdrości samemu Najwyższemu, który w nim działa.”

„Nie mówię tego, aby się chwalić, ale pamiętam, że podarowałam bezdomnemu człowiekowi kurtkę i szalik. To było fantastyczne, bo mi powiedział „o rany, ktoś mi kupił coś nowego”. Był szczęśliwy, że to nie pachniało innym człowiekiem. Dla niego to miało swoją wartość.”

„Jeśli piękna kobieta chwali urodę innej kobiety – widać ma ładniejsze to, co chwali u tamtej.”

„Niemiec, jak chciał sobie na nas powrzeszczeć, to mówił: „Stąd się wychodzi tylko przez komin. Nie ma innego wyjścia”. Żyło się nadzieją, że to nieprawda, że my stąd wyjdziemy na nogach. Nie przez komin.”

„Człowiek z natury jest zapewne egoistą.”

„Świat samotników jest bowiem takim samym światem jak każdy inny; jest dobrze znany tym, którzy doń należą, jest światem wielu plotek, krytyki, zazdrości, ciekawości, żądzy rywalizowania.”